Кровазьмяшэньне: розьніца паміж вэрсіямі

У [[славяне|славянскай]] традыцыі фіксуюцца архаічныя легенды пра інцэст як адпачаткова дапушчальную зьяву. У «мiтычным часе» гэта датычыцца шлюбаў першапродкаў, якія былі адзінай парай на зямлі і ня мелі выбару. Прыкладам, брат і сястра [[Яма (міталёгія)|Яма]] і [[Ямі]] ў [[вэдыйская міталёгія|вэдыйскай міталёгіі]], альбо калі сытуацыя паўтараецца пасьля сусьветнай катастрофы, тады працяг роду людзкога залежыць ад інцэсту. У легендзе людзі пайшлі ад [[Адам|Адама]]а з [[Эва|Эвай]]й, г. зн. іх першыя нашчадкі былі братамі і сёстрамі. Так людзей стала надта шмат, і [[Бог]] у імкненьні абмежаваць такі бурны рост насельніцтва забараніў шлюбы да трэцяга калена. Звычаёвае права забараняла шлюб і між хроснымі бацькамі — кумамі, а таксама між іхнымі дзецьмі:

“У«У пачатку сьвету жылі сабе сваякі са сваякамі, родныя сёстры з братамі, дочкі з бацькамі ці маці з сынамі, кумы з кумамі і неня зналі, што гэта грэх. Тады Бог пачаў пераўтвараць іх у камяні. Раз ехалі кум з кумою з хросту і захацелі ўчыніць грэх і тут жа сталі камянямі. З таго часу пачалі людзі Бога слухаць і сталі жаніцца з чужакамі».”

У старабеларускіх павер'яхпавер’ях, караю за мешаніну крыві становяцца розныя стыхійныя бедзтвы — [[град]], [[паводка]], [[засуха]]. Гэтаксама частыя і паказаньні на тое, што ў выніку інцэсту нараджаюцца [[ведзьма (істота)|ведзьмы]], [[упыр|упыры]], [[ваўкалак|ваўкалакі]]. З гэтым зьвязваліся і розныя калецтвы, хваробы.