Люцыян Хвецька: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат: перанос катэгорыі з Катэгорыя:Памерлі ў Стоўбцах у Катэгорыя:Памерлі ў Стоўпцах; п. 33 БКП-2005 (заданьне на [[Удзельнік:ZedlikBot/П...
выпраўленьне спасылак
Радок 8:
|месца нараджэньня = [[Дуброва Беластоцкая]]
|дата сьмерці = [[28 красавіка]] [[1944]]
|месца сьмерці = [[СтоўбцыСтоўпцы]]
}}
'''Люцыян Хвецька''' (''пс. Л. Малышэвіч''; [[22 лістапада]] [[1889]], [[Дуброва Беластоцкая]] — [[28 красавіка]] [[1944]], [[Стоўпцы]]) — сьвятар, дзяяч беларускага хрысьціянскага руху.
 
== Біяграфія ==
Скончыў гарадзкую 3-клясную вучэльню ў [[Саколка (горад)|Саколцы]] ([[1904]]), Духоўную каталіцкую сэмінарыю ў Пецярбургу ([[1911]]), Духоўную каталіцкую акадэмію ў Пецярбургу ([[1915]]) са ступеньню магістра тэалёгіі. [[31 траўня]] [[1914]] быў высьвенчаны на ксяндза.
 
Заснаваў «[[Хрысьціянская дэмакратычная злучнасьць|Хрысьціянскую дэмакратычную злучнасьць]]» і беларускую каталіцкую газэту «[[Krynica]]». Супрацоўнічаў зь віленскім каталіцкім штотыднёвікам «Беларус» ([[1913]]—[[1914]]) і петраградзкім часопісам «[[Сьветач (часопіс)|Сьветач]]», у якіх пад псэўданімам ''Л. Малышэвіч'' зьмяшчаў свае папулярныя артыкулы. Служыў у [[Пецярбург]]у, дзе таксама выкладаў у духоўнай каталіцкай сэмінарыі.
 
У [[1921]] — езьдзіў служыць у [[Гатчына|Гатчыну]], Калпіна і [[Пскоў]]. [[5 сьнежня]] [[1922]] — арыштаваны «за супраціў пад часпадчас закрыцьця касьцёлу», але хутка вызвалены<ref>[http://www.catholic.ru/modules.php?name=Encyclopedia&op=content&tid=4923 Хведько (Хвецько) Луциан Антонович] // Священники, монашествующие и миряне, репрессированные в годы советской власти: электронная энцыкляпэдыя парталу [http://www.catholic.ru Сatholic.ru]</ref>.
 
[[10 сакавіка]] [[1923]] арыштаваны савецкімі ўладамі. У маскоўскім працэсе арцыбіскупа [[Ян Цепляк|Яна Цепляка]] і групы петраградзкіх сьвятароў асуджаны на 10 гадоў турэмнага зняволеньня арт. 40, 68, 69-1, 119 і 121 УК РСФСР. Адасланы ў Сакольніцкую турьму. [[1 лютага]] [[1925]] у рамках абмену палітвязьнямі прыехаў у [[Польшча|Польшчу]]. Працаваў рэктарам Місіянэрскага інстытуту ў [[Люблін]]е пасьля пераведзены ў [[Пінск]], дзе ў духоўнай каталіцкай сэмінарыі выкладаў таксама [[беларуская мова|беларускую мову]]. Скарбнік дыяцэзіяльнай курыі і віцэ-старшыня дыяцэзіяльнай рады.