Гатычная архітэктура: розьніца паміж вэрсіямі

'''Гатычная архітэктура''' — плынь у эўрапейскай архітэктуры высокага й позьняга сярэднявечча. Зьявілася ў [[12 стагодзьдзе|12 стагодзьдзі]] ў [[Францыя|Францыі]], разьвіўшыся з [[раманскаяРаманскі архітэктурастыль|раманскай архітэктуры]]. Характэрнымі рысамі каменных гатычных будынкаў зьяўляюцца сьпічастыя [[арка|аркі]] і рабрыстыя [[скляпеньне|скляпеньні]], а таксама [[аркбутан]]ы і [[аблом (архітэктура)|абломы]] складанага профілю.

Готыка зьявілася вынікам эвалюцыі [[раманскаяРаманскі архітэктурастыль|раманскай архітэктуры]]. Сьпічастыя аркі маглі быць запазычаныя з усходу, але цалкам верагодна, што яны разьвіліся самастойна, магчыма як адказ на патрэбу перакрываць скляпеньнямі памяшканьні складанай формы (што ў [[раманская архітэктура|раманскай архітэктуры]] было немагчыма). Першым значным гатычным будынкам лічыцца [[Базыліка Сэнт-Дэні]] ў прыгарадзе [[Парыж]]у, будаўніцтва [[нартэкс]]у якой пачалося ў [[1136]] пад кіраўніцтвам абата [[Сугерый|Сугерыя]].