Касьцёл Божага Цела і калегіюм езуітаў (Нясьвіж): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
EugeneZelenko (гутаркі | унёсак)
д Катэгорыі. Вікіфікцыя. + ru:
Радок 1:
[[Выява:Belarus-Niasvizh-Church of Corpus Christi-1.jpg|thumbміні|right|250px250пкс|Фарны касьцёл]]
 
'''Касьцёл Цела Божага (Фарны) у Нясвіжы''' — архітэктурны помнік ранняга [[барока]], першы [[езуіты|езуіцкі]] [[касьцёл (будынак)|касьцёл]] на тэрыторыі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], родавы магільны склеп князёў [[Радзівілы|Радзівілаў]].
 
Пабудаваны італьянскім архітэктарам [[Джавані Бернардоні]] у 1584—1593[[1584]]–[[1593]] гг у комплексе з езуіцкім калегіюмам, які праіснаваў да [[1826]] года. Прататыпам касьцёла з'яўляецца рымскі храм Іль Джэзу, збудаваны ў [[1584]] г.
 
Фарны касьцёл — трохнефная купальная [[базыліка]] з адной [[апсіда]]й. Сярэдні падоўжны неф перакрыты цыліндрычнымі зборамі з люнетамі, бакавыя нефы, паздзеленыя на квадраты,- крыжовымі зборамі. Шэсць масіўных слупоў успрымаюць нагрузку сценаў сярэдняга нефа.
Радок 9:
Галоўны фасад касьцёла мае двух'ярусную кампазіцыю з выяўленымі вертыкальнымі і гарызантальнымі дзяленнямі. Вертыкальныя дзяленні прадстаўленыя пілястрамі, гарызантальныя — развітымі паясамі карнізаў. Маюць месца характэрныя для барока крывалінейныя формы верхняга яруса, насычанасць фасада ордэрам, багацце раскраповак, складаныя прафіліроўкі, нішы са скульптурамі.
 
Ва ўнутраным упрыгожванні храма ў большай ступені скарыстаныя жывапіс і разьбярства, у меньшай - сродкі архітэктурнай пластыкі.
 
Галоўны алтар касьцёла ўпрыгожаны карцінай «[[Таемная вячора]]» мастака Х.Г.ХескиХескі. Ён жа выканаў рэстаўрацыю падкупальнай прасторы ў 1752—1754[[1752]]–[[1754]] гг.
 
Ансамбаль роспісаў Фарнага касьцёла з'яўляецца прыкладам значнага выкарыстання кампазіцыйных схем Рубенса[[Рубенс]]а.
 
[[Катэгорыя:Каталіцкія храмы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Каталіцкія храмыНясьвіж]]
 
[[ru:Фарный костёл (Несвиж)]]