Снайпэр (па-ангельску: Sniper) — спэцыяльна навучаны жаўнер (самастойная баявая адзінка), які дасканала валодае мастацтвам трапнай стральбы, маскіроўкі й назіраньня; трапіць, як правіла, трэба зь першага стрэлу. Задача снайпэра ёсьць паражэньне каманднага й сувязнога складаў, зьнішчэньне важных адзіночных мэтаў (варожых снайпэраў, афіцэраў і іншых). Снайпэр узбройваецца снайпэрскай вінтоўкай з аптычным прыцэлам і іншымі адмысловымі прыладамі. Часам снайпэрам называюць хуткіх стралкоў у іншых родах войскаў.

Парашутыст 82-й амэрыканскай парашутнай дывізіі зь вінтоўкай М-14 у Эль-Фалуджы ў Іраку

Слова «снайпэр» упершыню зьявілася ў ангельскім войску падчас Першай сусьветнай вайны, і паходзіць ад snipe — «бакас» (дробная й хуткая птушка, паляваньне на якую складанае тым, што траекторыя палёту птушкі непрадказальная, і стрэл павінен рабіцца «наўскідон»). Адным з выбітных снайпэраў-беларусаў быў Фядосі Смалячкоў.

Літаратура

рэдагаваць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Снайпэрсховішча мультымэдыйных матэрыялаў