Раскос ці укосіна — нахілены брус (ці бервяно), які злучаў стойку і бэльку ці дзьве стойкі. Служыў для ўмацаваньня прасторавай жорсткасьці каркаснай сьцяны. У некаторых выпадках раскос выкарыстоўваўся як дэкаратыўны элемэнт.

Глядзі таксама

рэдагаваць

Літаратура

рэдагаваць
  • Якимович, Ю. А. Зодчество Белоруссии XVI — середины XVII в. — Минск, 1991.