Міна
Міна — выбуховая зброевая прылада (звычайна вайсковая) якая прыводзіцца ў дзеяньне самой ахвярай. Мэта прымяненьня міны — спужаць суперніка, выклікаць у яго адчуваньне няўпэўненасьці, зьнізіць яго мабільнасьць, ці (у некаторых выпадках) зьнішчыць яго фізычна. Міны (як і любыя пасткі) эфэктыўныя толькі ў выпадку калі мяркуемая ахвяра змушана зьявіцца ў месцы дзе яны (міны) усталяваныя.
Клясыфікацыя
рэдагавацьПа міжнароднай клясыфікацыі міны падзяляюцца на супрацьпяхотныя, супрацьтанкавыя, марскія, і некаторыя іншыя. У сваю чаргу гэтыя тыпы мін падзяляюцца на падтыпы:
Супрацьпяхотныя міны:
- невялікія міны
- вялікія міны
- міны-матылькі
- аскепкавыя міны
Месцы ўсталяваньня
рэдагавацьТак як міны ўсталёўваюцца ў месцы найбольш верагоднага зьяўлення суперніка, то найбольш часта яны ставяцца ў:
- вузкія часткі дарог
- выбоіны на дарозе
- навакольле ля КПП
- падходы да фартыфікацыйных забудоваў
- верагодныя месцы дэсанту суперніка
- масты
- чыгунка
- месцы ля складоў боепрыпасаў
Літаратура
рэдагаваць- Тэрарыстычная і нетрадыцыйная зброя — Мн.: Моркніга, Масква 2009.