Лісьце каштанаў
«Лі́сьце кашта́наў» — аўтабіяграфічная аповесьць беларускага пісьменьніка Ўладзімера Караткевіча, напісаная ў 1972 року. Твор апавядае пра падлеткавае жыцьцё ў ваенны час, калі аўтар пражываў у Кіеве.
Лісьце каштанаў | |
па-беларуску: Лісце каштанаў | |
Аўтар: | Уладзімер Караткевіч |
---|---|
Мова арыгіналу: | беларуская мова |
Электронная вэрсія |
Стварэньне рэдагаваць
Улетку 1944 року пасьля вызваленьня Кіева ад нацыстаў Уладзімер Караткевіч з маці на нядоўгі час пераехаў сюды да сваякоў. Менавіта тут дзякуючы архітэктуры места і археалягічным раскопкам ён зацікавіўся гісторыяй. Пад уражаньнем успамінаў пра гэты час пазьней ён напісаў аповесьць „Лісьце каштанаў“[1].
Сюжэт рэдагаваць
Дзеяньне аповесьці адбываецца ўлетку 1944 року. У вызвалены зруйнаваны Кіеў прыяжджае 14-гадовы беларускі хлапчук Васілька зь дзядзькам ды іншымі сваякамі. Хлопец перажыў шматлікія нягоды вайны, але ўрэшце тут у яго зьяўляецца свабода. У хуткім часе ён знаёміцца з кампаніяй аднагодкаў: Раландам, „атаманам гвардыі“, Багданам, Яўгенам і адзінай дзяўчынай у іхняй кампаніі Нонкай.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Уладзімер Караткевіч: асоба і творчасьць Архівы Беларусі Праверана 12 лютага 2021 г.
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Тэкст твору на „Беларускай палічцы“
- Тэкст твору на бачыне „Уладзімер Караткевіч“
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |