Кіла

ненармальнае вылузваньне тканкі ці органу з паланіны, у якой яны зазвычай знаходзяцца

Кіла (па-лацінску: Hernia) — выпінаньне органа або фасцыі органаў празь сьценку поласьці, якая звычайна ўтрымоўвае яго. Кіла страваводнай адтуліны дыяфрагмы адбываецца, калі трыбух выдаецца ў міжсьценьне праз страваводныя адтуліны ў дыяфрагме.

Франтальны рэнтгэн грудовай клеткі паказвае кілу Моргані

Да гэтага часу найбольш распаўсюджаныя кілы разьвіваюцца ў трыбуховай поласьці, калі слабасьць трыбуховай сьценкі ператвараецца на лякалізаваную дзірку, або «дэфэкт», празь якую тлушчовая тканіна або органы брушнай паражніны, пакрытыя брушынай, могуць выступаць. Іншым распаўсюджаным відам кілы пакутуюць міжпазваночныя дыскі, што выклікае запаленьне сядалішчнага нэрва.

Кіла зьяўляецца ў выглядзе болю ў месцы, бачная або адчувальная адначасова, а ў некаторых выпадках мае больш расплывістыя сымптомы ў выніку ціску на орган, які «захраснуў» у кіле, што мае прывесьці да дысфункцыі органаў. Па-першае, у кілу звычайна ўваходзіць тлушчавая тканіна, але яна таксама можа суправаджацца органам.

Часьцей за ўсё кілы разьвіваюцца, калі павялічваецца ціск у адсеку, дзе павялічваецца орган, ці сьценка слабая або паслабленая.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Кіласховішча мультымэдыйных матэрыялаў