Конадзень сьвятой Агнэсы

паэма Джона Кітса

«Конадзень Сьвятой Агнэсы» (па-ангельску: The Eve of St. Agnes) — паэма Джона Кітса, напісаная ў 1819 і апублікаваная ў 1820 гадах, якая лічыцца адной з найвыдатнейшых яго паэмаў і аказала ўплыў на літаратуру XIX стагодзьдзя.

«Конадзень Сьвятой Агнэсы», карціна Джона Эвэрэта Мілэй
Ілюстрацыя паэмы Артурам Г’юзам

Назва паэмы ўзыходзіць да дня (або вечару) перад сьвятам сьв. Агнэсы, якая, будучы заступніцай цнатлівіцаў, загінула пакутніцкай сьмерцю ў IV ст. у Рыме. Конадзень прыпадае на 20 студзеня; дзень сьвята — на 21-га.

Перадгісторыя рэдагаваць

У аснову паэмы Кітс паклаў сьвяточную прымху, згодна зь якой дзяўчына, якая зьдзейсьніць адмысловы абрад на конадні сьв. Агнэсы, можа ўбачыць свайго будучага мужа ў сьне; то бок яна павінна легчы ў ложак не павячэраўшы, цалкам распрануцца, ляжаць з рукамі, засунутымі пад падушку, гледзячы ўверх і не абварочваючыся. Затым меркаваны муж мусіць зьявіцца ў сьне, пацалаваць яе і разам зь ёй сьвяткаваць.

У шатляндзкім варыянце абраду прымалі ўдзел маладыя жанчыны, якія зьбіраліся ў конадзень сьв. Агнэсы апоўначы. Адна за адной яны ішлі на аддаленае поле і сыпалі зерне, пасьля чаго яны паўтаралі наступныя рыфмаваныя пацеры сьв. Агнэсе:

«Agnes sweet, and Agnes fair, Hither, hither, now repair; Bonny Agnes, let me see The lad who is to marry me.»

У арыгінальнай рэдакцыі паэмы, Кітс акцэнтаваў на сэксуальнасьці абодвух каханых, але ягоныя выдаўцы, якія сьцерагліся публічнае рэакцыі, прымусілі яго зьнізіць тон эратызму.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць