Карыгізіл (імя)
Карыгізіл — мужчынскае імя.
Карыґізіл лац. Karygizil | |
Caregisilus | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Caro + Gisel |
Іншыя формы | |
Вытворныя формы | Карыгайла |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Карыґізіл» |
Паходжаньне
рэдагавацьКарыгізіл (Caregisilus) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -кар- (-кор-) (імёны ліцьвінаў Караман, Карымонт, Карыят; германскія імёны Caroman, Caromond, Cariatto) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'[3] або гоцкага[4] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'[5], а аснова -гізел- (-гіл-) (імёны ліцьвінаў Гілін, Гілімонт, Таўцігіл; германскія імёны Gillin, Gilmondus, Theudigilius) — ад германскага Gisala, Gisila 'патомак, нашчадак'[6].
Носьбіты
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Chamard F. Histoire Ecclésiastique du Poitou. — Société des antiquaires de l’Ouest. Auteur du texte. Mémoires de la Société des antiquaires de l’Ouest. — Poitiers: Fradet, 1889. P. 408—409, 412.
- ^ Auber C. A. Histoire générale, civile, religieuse et littéraire du Poitou. — Fontenay-le-Comte, Poitiers: Imprimerie L.-P. Gourard, Libraire Bonamy, 1886. P. 258—260.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.