Камэта Энке
Камэта Э́нке (афіцыйны назва 2P/Encke) — кароткапэрыядычная камэта. Названая ў гонар Ёгана Франца Энке, які вывучыў арбіты накалькі камэтаў 1786 (2P/1786 B1), 1795 (2P/1795 V1), 1805 (2P/1805 U1) і 1818 (2P/1818 W1) і зрабіў выснову, што гэта адна і тая ж камэта, і вылічыў яе арбіту. У 1819 годзе Энке надрукаваў свае высновы і дакладна спрагназаваў наступнае зьяўленьне камэты, якое адбылося ў 1822 годзе.
2P/Энке | |
Камэта Энке ў 1994 годзе | |
Адкрыцьцё | |
---|---|
Першаадкрывальнік | П’ер Мэшэн |
Дата адкрыцьця | 1786 |
Альтэрнатыўныя абазначэньні | Камэта Энке, 2P, 1786 I; 1795; 1805; 1819 I; 1822 II; 1825 III; 1829; 1832 I; 1835 II; 1838; 1842 I; 1845 IV; |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Эпоха | 2454000,5 (22 верасьня 2006) |
Афэлій | 4.11 а. а. |
Пэрыгелій | 0.3302 а. а. |
Вялікая паўвось | 2.2178 а. а. |
Эксцэнтрысытэт арбіты | 0.8471 |
Арбітальны пэрыяд | 3.3 a |
Нахіл арбіты да плоскасьці экліптыкі | 11.76° |
Апошні пэрыгелій | 6 жніўня 2010 |
Наступны пэрыгелій | 21 лістапада 2013 |
Першаадкрывальнікам камэты лічыцца П’ер Мэшэн, які ў 1786 годзе вынайшаў яе, але ня здолеў вылічыць арбіту.
З камэтаю зьвязаныя мэтэорныя дажджы Бэта-Таўрыды і Таўрыды.
Апісаньне
рэдагавацьДыямэтар ядра камэты Энке складае 4,8 км[1].
Камэта ў нестабільных арбітах, якія разьвіваюцца зь цягам часу праз разбурэньні і дэгазацыю. Улічваючы нізкі ўзровень Энке арбітальны нахіл паблізу экліптыкі і кароткім пэрыядам звароту 3 гады, арбіта Энке часта зьмяняецца з-за арбітаў плянэт[2].
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьКамэта Энке — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Камэты | ||
---|---|---|
◄ 187P/LINEAR | 1P/Галея | 2P/Энке | 3D/Біелы | 4P/Faye ► | ||
Сьпіс пэрыядычных камэт |