Дучча ды Буанінсэньня

Дучча ды Буанінсэньня (па-італьянску: Duccio di Buoninsegna; каля 1255, г. Сыена, Італія — 3 кастрычніка 1319) — італьянскі жывапісец.

Заснавальнік Cыенскай школы жывапісу. Зазнаў уплыў італьянска-бізантыйскага жывапісу і францускай гатычнай мініятуры. Для ягоных твораў характэрны асобныя рысы мастацтва Протарэнэсансу. Стварыў алтарныя абразы з арнамэнтным залатым тлом, гучнай вытанчанай каляровай гамай («Мадонна са сьвятымі», «Мадонна з шасьцю анёламі», «Мадонна францысканцаў», каля 1280, «Мадонна Ручэляі», 1285). У галоўным творы — алтарным абразе сыенскага сабора «Маэста» (двухбаковы паліпціх, 1308-11) з выявай Мадонны ў акружэньні сьвятых і анёлаў на пярэднім баку і сцэнаў пакутаў Хрыста на тыльным баку — імкнуўся надаць большую жыцьцёвасьць і пераканаўчасьць традыцыйным кампазыцыйным схемам, перадаць прастору і аб’ём. У 1288 па яго малюнку быў выкананы першы ў Італіі манумэнтальны віграж.

Галерэя

• 
  «Мадонна францысканцаў»
• 
  «Мадонна Ручэлаі»
• 
  «Маэста» (дэталь)

Літаратура

• Brandi С. Duccio. Firenze, 1951
• Carli E. Duccio. Milano, 1962

Вонкавыя спасылкі

Дучча ды Буанінсэньня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў