Гістарыяграфія

Гістарыягра́фія (ад грэц. ιστορία 'гісторыя' і γράφω 'пісаць') — лучнасьць гістарычных дасьледаваньняў, абʼяднаных агульнымі рысамі (нацыянальнымі, тэарэтычнымі, тэматычнымі, храналягічнымі ды іншымі); навуковая дысцыпліна, якая вывучае разьвіцьцё гістарычнай навукі і гістарычнай думкі, характарызуе розныя погляды на гістарычныя зьявы, разглядае працэс удасканаленьня мэтадаў гістарычнага дасьледаваньня.

Як навуковая дысцыпліна вывучае працэс назапашваньня ведаў пра разьвіцьце чалавечага грамадзтва і пераўтварэньня іх у навуку, характарызуе розныя погляды на гістарычныя зьявы, разглядае працэс удасканаленьня мэтадаў гістарычнага дасьледаваньня. Улучае ў сябе вывучэньне арганізацыі гістарычнай навукі, дасьледніцкую праблематыку, тэарэтычную базу дасьледаваньняў, выяўленьне ўпылву палітычнай сытуацыі на канцэптуальную пазыцыю навукоўца.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5: Гальцы — Дагон. — 576 с. — ISBN 985-11-0090-0