Грунт
Грунт, альбо ґрунт (ст.-белар.: кгрунтъ,грунтъ[1] ад ням.: Grund — «глеба, зямля, аснова») — горныя пароды й глебы, якія залягаюць у верхняй частцы зямной кары, пераважна ў зоне выветрываньня, знаходзяцца ў сфэры ўзьдзеяньня вытворчай дзейнасьці чалавека й могуць быць скарыстаныя ў якасьці падмуркаў, асяродзьдзя й матэрыялаў для розных збудаваньняў.
Грунты зьяўляюцца аб’ектам вывучэньня грунтазнаўства.
Крыніцы
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Ананьев, В.П. Инженерная геология и гидрогеология: учебник для вузов / В.П. Ананьев, Л.В. Передельский. — М.: Высш. школа, 1980.