Бо́жыч — адзін з багоў язычніцкай міталёгіі паўднёвых славянаў, сын вярхоўнага бога — творцы бліскавіцы. Быў увасабленьнем сонца, штогод паміраў і нараджаўся наноў. Культ Божыча паўплываў на ўяўленьні славянаў пра Ісуса Хрыста. Сьвята Нараджэньня Хрыстова ў сэрбаў, харватаў, славенцаў называецца Божыч, у балгараў — Божык.

Літаратура

рэдагаваць

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 6. Ч. 1. / пад рэд. Пашкова (і інш.). — Мінск : Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2001. — 592 с. — С. 16.