Балтыйскі вакзал (Санкт-Пецярбург)
Балтыйскі вакзал — адзін з 5-ці дзеючых чыгуначных вакзалаў Санкт-Пецярбургу, абслугоўвае толькі прыгарадныя цягнікі і па аб’ёме прыгарадных перавозак уваходзіць у лік найбуйнейшых у Расеі. Разьмешчаны на набярэжнай Абводнага канала, 120.
Пабудаваны для чыгункі ад Пецярбургу да Пецяргофу (сама дарога пабудаваная ў 1853 годзе). З 1853 па 1872 год вакзал называўся «Пецяргофскі». Сучасны будынак вакзалу пабудаваны ў 1855—1858 гадах архітэктарам А. І. Кракаў. Па баках будынка разьмяшчаліся двухпавярховыя флігелі, левы прызначаўся для імпэратарскай сям’і. Пэроны маюць шкляное перакрыцьце, у вітражы фасада ўсталяваны дзеючы дагэтуль гадзіньнік «Павел Бурэ». Рух цягнікоў з вакзалу адчынены 21 ліпеня 1857 году. Сучасную вакзал атрымаў у 1872 годзе пасьля адкрыцьця чыгуначных зносін з Рэвэлем (цяпер Талін).
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Балтыйскі вакзал (Санкт-Пецярбург) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў