Асатаяк

Асатаяк — дрэўнеказаскі і дрэўнецюрскі ўдарны інструмэнт. Па форме нагадвае жазло або кій з плоскай галоўкай, упрыгожанай арнамэнтам і мэталічнымі кольцамі, падвескамі. Асатаяк меў адчынены і рэзкі гук. Для ўзмацненьня гучаньня прылады, баксы выкарысталі коныраў — званкі, якія прымацоўвалі да галоўкі асатаяка. Пры ўстрэсваньні інструмэнта коныраў дапаўнялі гучаньне мэталічным звонам.

Выкарыстаньне

І асатаяк, і дангыра (бубен) былі атрыбутамі шаманскіх абрадаў, з-за чаго яны не атрымалі шырокага распаўсюджваньня ў музычным побыце народу. Ужо пачынаючы з пачатку 19 стагодзьдзя абодва інструмэнты сталі паступова забывацца, іх замяніў кобыз, які ўзяў на сябе ролю дадзеных ударных прылад.