Царква Сьвятых Канстантына і Алены (Валожын)
Помнік гісторыі | |
Царква Сьвятых Канстантына і Алены
| |
Царква Сьвятых Канстантына і Алены
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Валожын |
Каардынаты | 54°20′50″ пн. ш. 26°33′17″ у. д. / 54.34722° пн. ш. 26.55472° у. д.Каардынаты: 54°20′50″ пн. ш. 26°33′17″ у. д. / 54.34722° пн. ш. 26.55472° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Маладэчанская япархія[d] |
Архітэктурны стыль | народнае дойлідзтва Беларусі[d] |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Царква Сьвятых Канстантына і Алены | |
Царква Сьвятых Канстантына і Алены на Вікісховішчы |
Царква Сьвятых Канстантына і Алены — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Валожыне. Знаходзіцца ў цэнтры места, на гістарычнай Віленскай вуліцы[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
рэдагавацьДраўляную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Валожыне збудавалі ў 1886 годзе.
За савецкім часам царква працягвала дзеяць. У 1990-я гады каля царквы паставілі драўляную капліцу.
Архітэктура
рэдагавацьПрыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Гэта крыжападобны ў пляне храм з 2-яруснай чацьверыковай шатровай званіцай з франтальнага фасада. Над сяродкрыжжам узвышаецца 2-ярусны 8-гранны барабан, завершаны, як і званіца, высокім шатром з купалам-цыбулінай. На гарызантальна ашаляваных сьценах блакітнай афарбоўкі вылучаюцца пабеленыя ліштвы высокіх аркавых аконных праёмаў.
Унутраная прастора перакрываецца 8-гранным самкнутым скляпеньнем на ветразях, у малітоўную залю шырокімі прасьветамі адкрываюцца бакавыя прыдзелы, апсыда і бабінец[1].
Галерэя
рэдагавацьГістарычныя здымкі
рэдагаваць-
каля 1900 г.
-
1918 г.
-
верасень 1936 г.
-
да 1939 г.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
З боку апсыды
-
Бакавы фасад
-
З боку вуліцы
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Савецкая, 70
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 613Г000074 |