Уладзімер Якавенка

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Якавенка (неадназначнасьць).

Уладзімер Андрэевіч Якавенка (нар.8 кастрычніка 1938, вёска Чырына, Дубровенскі раён, Віцебская вобласьць) — вучоны-фізык, пэдагог, заслужаны работнік народнай адукацыі Беларусі.

Уладзімер Якавенка
Уладзімер Андрэевіч Якавенка
Дата нараджэньня 8 кастрычніка 1938 (86 гадоў)
Месца нараджэньня вёска Чырына, Дубровенскі раён, Віцебская вобласьць
Месца вучобы Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт імя Максіма Танка
Занятак фізык, пэдагог
Навуковая сфэра фізыка, пэдагогіка
Месца працы Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт імя Максіма Танка
Вядомы як аўтар прац па люмінесцэнцыі й лазернай спэктраскапіі;
аўтар вучэбных падручнікаў і дапаможнікаў па фізыцы
Узнагароды Ордэн «Знак Пашаны»

Біяграфія

рэдагаваць

Бацька Андрэй Сямёнавіч працаваў да вайны настаўнікам пачатковай школы ў весцы Чырына Дубровенскага раёну Віцебскай вобласьці, удзельнічаў у баях зь першага да апошняга дня вайны. Маці зь непаўналенім сынам былі вывезены ў Нямеччыну й апынуліся ў канцлягеры да канца вайны. Пасьля заканчэньня Аршанскага пэдвучылішча ў 1957 годзе паступіў у Менскі пэдагагічны інстытут. У 1962 годзе скончыў інстытут і застаўся працаваць у ім. Кандыдат фізыка-матэматычных навук (1972), прафэсар (1993). У 1974 годзе вялізны фізыка-матэматычны факультэт быў падзелены на два — фізычны і матэматычны, і Ўладзімер Якавенка стаў першым дэканам фізычнага факультэта. На гэтай пасадзе ён адпрацаваў да 2003 году[1].

Творчасьць

рэдагаваць

Уладзімер Якавенка — беларускі фізык і пэдагог. Навуковыя працы па люмінесцэнцыі й лазернай спэктраскапіі. Ён аўтар (суаўтар) звыш 150 навуковых і навукова-мэтадычных работ, першага на беларускай мове «Курса агульнай фізыкі: Мэханіка» (1993), а таксама вучэбных дапаможнікаў па фізыцы для сярэдняй агульнаадукацыйнай школы й вышэйшых навучальных устаноў, кіраваў навуковым калектывам па стварэньні першага ў Рэспубліцы Беларусь адукацыйнага стандарту вышэйшай адукацыі па спэцыяльнасьці «Фізыка» ў спалучэньні з дадатковымі спэцыяльнасьцямі «Матэматыка», «Астраномія», «Тэхнічная праца», «Тэхнічная творчасьць» (1998). У ходзе гэтай работы ён распрацаваў тыпавыя вучэбныя пляны й праграмы для ВНУ краіны па спэцыяльнасьці «Фізыка» ў адзінстве з дадатковымі спэцыяльнасьцямі[1].

Узнагароды і прэміі

рэдагаваць

Бібліяграфія

рэдагаваць
  1. ^ а б Надзея Церахава. Педагагічная прафесія як сямейная каштоўнасць. // Настаўніцкая газэта : газэта. — 2014, 20 лістапада.

Літаратура

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць