Сярэя
Сярэя[1] (лет. Seirijai) — мястэчка ў Летуве, каля возера Пасернікаў. Цэнтар староства Лазьдзейскага раёну Аліцкага павету. Насельніцтва на 2011 год — 788 чалавек. Знаходзяцца за 20 км на ўсход ад Лазьдзеі.
Сярэя лац. Siareja | |||||
лет. Seirijai | |||||
Касьцёл | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1383 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Аліцкі | ||||
Вышыня: | 140 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва: | 788 чал. (2011) | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-67010 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°13′50″ пн. ш. 23°48′50″ у. д. / 54.23056° пн. ш. 23.81389° у. д.Каардынаты: 54°13′50″ пн. ш. 23°48′50″ у. д. / 54.23056° пн. ш. 23.81389° у. д. | ||||
Сярэя | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Сярэя — мястэчка гістарычнай Троччыны. Да нашага часу тут захаваўся касьцёл Маці Божай Шкаплернай, помнік архітэктуры XVI стагодзьдзя.
Назва
рэдагавацьГісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьУпершыню Сярэя ўпамінаецца ў XVI ст. У гэты час яна ўваходзіла ў склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.
У 1537 годзе ў Сярэі збудавалі касьцёл.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьУ выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Сярэя апынулася ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкай мірнай дамовай — у складзе Расейскай імпэрыі, у Сейненскім павеце Сувальскае губэрні. На 1827 год у мястэчку было 279 будынкаў, на 1880 год — 215.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Сярэю занялі войскі Нямецкай імпэрыі
Найноўшы час
рэдагавацьПа польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Сярэя апынулася ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва
рэдагавацьДэмаграфія
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1827 год — 1909 чал.; 1880 год — 1094 чал.[2]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 788 чал.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Касьцёл Маці Божай Шкаплернай (1584)
Страчаная спадчына
рэдагаваць- Сынагога (XIX ст.)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 2. — Мінск, 2013. С. 87.
- ^ Chlebowski B. Sereje // Słownik geograficzny... T. X. — Warszawa, 1889. S. 442.