Тэрцына

Тэрцы́на (па-італьянску: terzina, ад terza — трэцяя) — від верша, напісанага трохрадкоўямі з ланцужковай кампазыцыяй. Звычайна памер тэрцыны — пяцістопны ямб. Усе трохрадкоўі ў такім вершы зьвязваюцца арыгінальнай рыфмоўкай: сярэдні радок кожнай папярэдняй страфы рыфмуецца з двума крайнімі наступнай (аба бвб вгв...). Тэрцына заканчваецца асобным радком, што рыфмуецца зь сярэднім радком апошняга трохрадкоўя. Тэрцыну ўвёў у паэзію вялікі італьянскі паэт Дантэ, які напісаў імі сусьветнавядомую «Боскую камэдыю». У беларускай паэзіі першы ўзор тэрцыны належыць М. Багдановічу.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4