Сумленьне

Сумленьне — катэгорыя этыкі, здольнасьць асобы самастойна фармуляваць уласныя маральныя абавязкі й рэалізаваць маральны самакантроль, патрабаваць ад сябе іх выкананьня й рабіць ацэнку зьдзейсьненых ёю учынкаў; адно з выяўленьняў маральнай самасьвядомасьці асобы.

Франсуа Шыфляр (1825—1901), Сумленьне (паводле Віктора Гюго)

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)