Сена

Се́на – скошаныя да прыроднай сьпеласьці сьцёблы і лісьце травяністых расьлінаў, пасьля высушаныя, зазвычай у натуральных умовах. Скошанае другі раз за сэзон сена называюць атаваю. Працэс кашэньня, сушэньня і захоўваньня называюць сенакосам. Пры сушэньні ўдзельны аб’ём вады зьмяншаецца ад прыблізна 70—90 % у зялёнай траве да прыблізна 3—8% у сене. Сена — адзін з найважнейшых сухіх кормаў для жыўленьня жуйкавых жывёлаў і коней, асабліва ў зімовую пару.

Перавозка сена ў Анголе

Глядзіце таксама

• Салома

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — 512 с. — ISBN 985-11-0238-5
• Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — 598 с.