Руслан Фёдаравіч Алехна (нарадзіўся 14 кастрычніка 1981, Бабруйск, БССР) — беларускі сьпявак, пераможца тэлепраекта «Народны Артыст 2», поп-выканавец прадусарскага цэнтра FBI-music.

Руслан Аляхно
Дата нараджэньня 14 кастрычніка 1981(1981-10-14)[1] (42 гады)
Месца нараджэньня Бабруйск, БССР
Грамадзянства Беларусь Беларусь
Месца вучобы
Прафэсія сьпявак
Жанры поп
Вакал драматычны тэнар[d]
Інструмэнты голас[d]
Супрацоўніцтва FBI-music
Узнагароды
мэдаль Францішка Скарыны
заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь
Сайт www.alehno.ru

Біяграфія рэдагаваць

Руслан Аляхно нарадзіўся 14 кастрычніка 1981 году ў Бабруйску. Фёдар Васільевіч, бацька Руслана, — вайсковец, а мама, Галіна Іванаўна, — швачка на абутковай фабрыцы. У Руслана ёсьць малодшы брат Юрась.

Жаданьне Руслана навучыцца гуляць на саксафоне скончылася для яго навучаньнем у музычнай школе гульні на баяне і трубе, бо кляса навучаньня гульні на саксафоне тамака проста не было. Руслан пасьпяхова скончыў музычную школу, гэтак жа ён умее гуляць на гітары і клявішах, а адзін час захапляўся ўдарнымі прыладамі. Акрамя музычнай школы, Руслан займаўся каратэ.

Пасьля школы Руслан скончыў Бабруйскі дзяржаўны аўтатранспартны каледж. Падчас навучаньня ён не забываў пра музыку — выступаў у гурце, гарадзкім ансамблі — студыі, і ў той час сьпяваў у рэстаране «Белая Русь».

Пасьля канчатка аўтатранспартнага каледжа, яго заклікалі ў войска. На творчым вечары паэта Фёдара Баравога, куды запрасілі выступіць Руслана Аляхно, на яго зьвярнуў увагу саліст Акадэмічнага ансамбля песьні і танца Ўзброеных Сіл Рэспублікі Беларусь, заслужаны артыст Леанід Нікольскі. Ён распавёў: «Я адразу жа заўважыў у гэтым маладым хлопцы, акрамя добрага голасу, тэмбру, адну вельмі каштоўную якасьць: ён сьпяваў, усьведамляючы тое, што сьпявае. Гэтае разуменьне, якое чытаецца ў вачах, цяпер, нажаль, сустракаецца на нашай і расейскай эстрадзе рэдка…» Так Леанід Нікольскі прывёў юнага сьпевака ў ансамбль, дзе той застаўся на чатыры гады. З Акадэмічным ансамблем песьні і танца Ўзброеных Сіл Руслан аб’ездзіў шматлікія краіны.

Падчас службы Руслан прымаў удзел у розных конкурсах і фэстах. І на іх талент маладога сьпевака не застаўся незаўважаным. Руслан заваяваў Гран-пры на фэсце ваенна-патрыятычнай песьні ў Расеі, быў ляўрэатам конкурсу беларускай песьні і паэзіі, а гэтак жа ляўрэатам «Залатога шлягера». У 2003 г. на фэсце «На перакрыжаваньнях Эўропы» ён быў названы «Чыстым голасам». У Міжнародным фэсце песьні «Мальвы-2004» Руслан заняў другое месца.

«Народны артыст-2» рэдагаваць

Нажаль, пасьпяховы ўдзел у розных конкурсах хоць і прыносіла прызнаньне калегаў, але не спрыяла вядомасьці, якую ў наш час можа даць толькі тэлебачаньне. І вось у 2004 годзе Руслан прымае ўдзел у тэлепраекце канала РТР «Народны артыст-2». Ён пасьпяхова мінуў адборачны тур у Менску, і ў Маскве, у асноўным конкурсе, яго зноў чакаў посьпех — першае месца!

Руслан склаў кантракт з прадусарскім цэнтрам FBI-Music, і ў студзені 2005 году быў зьняты дэбютны кліп на песьню «Необыкновенная» («Незвычайная») (трыа з Аляксеем Чумаковым і А. Панаётавым), а ў ліпені 2005 адбылася прэзэнтацыя дэбютнага дыска Руслана, «Рано или поздно…» («Рана або позна…»). Большасьць песень для альбому напісаў Кім Брэйтбург. У 2007 годзе на дуэт з Ірынай Дарафеевай «Сэрца зямлі маёй» быў зьняты кліп.

Эўрабачаньне-2008 рэдагаваць

У 2008 годзе Руслан перамог у фінале Нацыянальнага тэлевiзiйнага музычнага праекту «ЭўраФэст», і атрымаў права прадстаўляць Рэспубліку Беларусь на конкурсе песьні «Эўрабачаньне-2008» у Бялградзе. Руслан правёў прома-тур па краінах, якія ўдзельнічалі ў конкурсе. У сакавіку 2008 году быў зьняты кліп на песьню — «Hasta la Vista» (рэжысэр Сямён Гораў)[2].

Па выніках другога паўфіналу міжнароднага конкурсу песьні «Эўрабачаньне-2008» (22 траўня) Руслан Аляхно не ўвайшоў у дзясятку лепшых выканаўцаў і не атрымаў пуцёўку ў фінал.

Дыскаграфія рэдагаваць

Падтрымка рэжыму Лукашэнкі рэдагаваць

У час пратэстаў у Беларусі супраць фальсыфікацыі выбараў, гвалту і беззаконьня падтрымаў рэжым Лукашэнкі сваім удзелам у здымках кліпу «Любимую не отдают». Увосень 2020 году заявіў, што «Мая пазыцыя — за мір і дружбу з Расеяй, за мір у маёй краіне. Песьня «Любимую не отдают» — пацьверджаньне таму». Па атрыманьні вялікай порцыі крытыкі выказаў меркаваньне, што наўрад ці яму ў камэнтарох пішуць беларусы. «Думаю, дзесьці сядзяць людзі, скажам так, у найбліжэйшым замежжы — у Летуве, Польшчы — адтуль прыходзяць такія лісты»[3].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Ruslan Alechno // Чэхаславацкая кінабаза (чэс.) — 2001.
  2. ^ Алехно снял клип для «Евровидения»  (рас.) // 7 дней. — 2008. — № 11. — С. 11.
  3. ^ Нечаканыя факты пра Вольгу Няфёдаву і Руслана Аляхно, якія сталі заслужанымі артыстамі Беларусі, Наша Ніва, 12 верасьня 2021 г.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць

Папярэднік
Дзьмітры Калдун
Беларусь на конкурсе песьні Эўрабачаньне
2008
Наступнік
Пятро Ялфімаў