Радыяцыйная аварыя

Радыяцыйная аварыя — страта кіраваньня крыніцай іянізуючага выпраменьваньня, выкліканая няспраўнасьцю, пашкоджаньнем абсталяваньня, няправільнымі дзеяньнямі работнікаў (пэрсаналу), стыхійнымі бедзтвамі ці іншымі прычынамі, якая магла прывесьці ці прывяла да апраменьваньня людзей ці радыяактыўнага забруджваньня навакольнага асяродзьдзя па-за ўсталяванымі нормамі[1].

Ядзерная аварыя — адна з адменаў радыяцыйных аварыяў: аварыя, зьвязаная з пашкоджаньнем цеплавыдзяляльных элемэнтаў, што перавышае ўсталяваныя межы бясьпекі эксплюатацыі, ці/альбо апраменьваньнем пэрсаналу, што перавышае дапушчальнае для нармальнай эксплюатацыі, выкліканая:

  • парушэньнем кантролю і кіраваньня ланцуговай ядзернай рэакцыяй у актыўнай зоне рэактару;
  • утварэньнем лякальнай крытычнасьці пры перазагрузцы, траспартаваньні і захоўваньні ядзернага паліва;
  • парушэньнем цеплаадводу ад ЦВЭЛаў

Найбольш вядомыя радыяцыйныя аварыі рэдагаваць

29 верасьня 1957 году адбылася аварыя на ВА «Маяк». Забруджваньне мясцовасьці ўдвая перавышала аналягічнае забруджваньне, выкліканае Чарнобыльскай аварыяй.

Ядзерныя аварыі:

Крыніцы рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць