Пя́дзя (усходнесл. пядь) — даўняя мера даўжыні, роўная адлегласьці паміж канцамі расцягнутых вялікага і ўказальнага пальцаў. Са значэньнем меры слова ўжывалася ўжо ў «Ізборніку» Сьвятаслава (1073)[1].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Этнаграфія Беларусі, 1989. С.418.