Оскар Мілаш

	Оскар Мілаш
	Oscar Milosz
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	28 траўня 1877; Чарэя, Сеньненскі павет[d], Магілёўская губэрня, Расейская імпэрыя;
Памёр	2 сакавіка 1939 (61 год); Фантэнблё[d];
Пахаваны	могілкі Фантэнбло[d];
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэзія
Мова	француская мова, летувіская мова і польская мова
Узнагароды
	Оскар Мілаш у Вікісховішчы
	http://milosz.planetaclix.pt/milosz.html

О́скар Мі́лаш гербу Любіч (па-француску: Oscar Venceslas de Lubicz Milosz, па-летувіску: Oskaras Milašius; 28 траўня 1877, мястэчка Чарэя, цяпер вёска ў Чашніцкім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі — 2 сакавіка 1939, Фантэнблё, Францыя) — францускі паэт беларускага паходжаньня; дзядзька і настаўнік ляўрэата Нобэлеўскай прэміі па літаратуры 1980 року Чэслава Мілаша.

Жыцьцяпіс рэдагаваць

Нарадзіўся ў мястэчку Чарэя ў сям’і Ўладыслава дэ Любіч Мілаша, былога афіцэра расейскае арміі, і Марыі Разаліі Разэнталь, жыдоўкі з Варшавы.

З 1889 году жыў у Парыжы, навучаўся ў ліцэі Жансон-дэ-Саі, пасьля вывучаў асірыйскую мову й іўрыт у Школе ўсходніх моваў.

У 1904 годзе, пасьля сьмерці бацькі, вярнуўся ў Чарэю, дзе мусова заняўся вялікай гаспадаркаю^[3].

Прадстаўніцтва Летувы ў Францыі. Оскар Мілаш — трэці зьлева ў ніжнім шэрагу

Пасьля Першай сусьветнай вайны ў публічных выступах прапагандаваў ідэю стварэньня незалежнае летувіскае дзяржавы. У 1925 годзе быў першым прадстаўніком Летувы ў Францыі, у 1925—1938 гадах — дарадцам амбасады Летувы ў Парыжы. У 1931 годзе атрымаў францускае грамадзянства.

Творчасьць рэдагаваць

Дэбютаваў «Паэмай упадку» («Le Poéme des Décadences») у 1899 годзе. Акрамя вершаваных твораў, пакінуў драматычныя сачыненьні («Мігель Маньяра», «Мэфібасэт», «Саўл з Тарса»), містычныя трактаты-паэмы «Ars Magna» (1924) і «Les Arcanes» (1927), раман «L’Amoureuse Initiation» (1910), выдаў зборнік летувіскіх песьняў і казак ва ўласным перакладзе на францускую мову.

Свае творы падпісваў Oscar Vladislas de Lubicz Milosz, O. V. de L. Milosz.

Творы рэдагаваць

Le Poème des Décadences, 1899
Les Sept Solitudes, 1906
L’Amoureuse Initiation, roman1910
Les Éléments, 1911
Chefs d’œuvre lyriques du Nord, traductions, 1912
Miguel Mañara. Mystère en six tableaux. 1913
Mephiboseth, théâtre, 1914
Saul de Tarse, théâtre, 1914 (non publié)
Symphonies, Nihumim, 1915
Épître à Storge, 1917
Adramandoni, 1918
La Confession de Lemuel, 1922
Ars Magna, 1924
Les Arcanes, 1927
Les origines ibériques du peuple Juif, 1932
Les origines de la nation lituanienne, 1936
Psaume de l’Étoile du matin, 1936
La Clef de l’Apocalypse, 1938

Поўны збор твораў Оскара Мілаша выдадзены ў 13 тамах у парыскім выдавецтве Silvaire/du Rocher. Усе паэмы Мілаша абагульненыя ў 2 тамах «Паэзія» (Poésies).