Марыё Драгі

	Марыё Драгі
старшыня Банка Італіі[d]
	16 студзеня 2006 — 31 кастрычніка 2011
Папярэднік	Антоніё Фацыё[d]
Наступнік	Іньяца Віска[d]
старшыня Эўрапейскага цэнтральнага банку[d]
	1 лістапада 2011 — 31 кастрычніка 2019
Папярэднік	Жан-Клёд Трышэ[d]
Наступнік	Крыстын Лягард
прэм’ер-міністар Італіі[d]
	13 лютага 2021 — 22 кастрычніка 2022
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	3 верасьня 1947[…] (76 гадоў); Рым, Італія;
Партыя:	незалежны палітык[d];
Дзеці:	Фэдэрыка Драгі[d] і Джакама Драгі[d]
Адукацыя:	ліцэй Масымільяна Масыма[d]; Рымскі ўнівэрсытэт Ля-Сапіенца[d] (1970); Масачусэцкі тэхналягічны інстытут (1977);
Узнагароды:	ганаровы доктар Тэль-Авіўскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Падуанскага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Балёнскага ўнівэрсытэту[d] honoris causa[d] M100 Media Award[d] (2012) Time 100[d] (2021) Чалавек року паводле Financial Times[d] (2012) Global Citizen Awards[d] (2015)
	Марыё Драгі ў Вікісховішчы

Ма́рыё Дра́гі (па-італьянску: Mario Draghi; нарадзіўся 3 верасьня 1947 году) — італьянскі палітык, эканаміст, банкір, былы прафэсар і дзяржаўны службоўца, які займае пасаду прэм’ер-міністра Італіі з 2021 году^[5]^[6]. Да прызначэньня прэм’ер-міністрам займаў пасаду прэзыдэнта Эўрапейскага цэнтральнага банка з 2011 па 2019 гады. Драгі таксама быў старшынём Рады па фінансавай стабільнасьці з 2009 па 2011 гады і кіраўніком Банка Італіі з 2006 па 2011 гады^[7].

Пасьля працяглай кар’еры акадэмічнага эканаміста ў Італіі Драгі працаваў у Сусьветным банку ў Вашынгтоне ў 1980-я гады. У 1991 годзе Драгі вярнуўся ў Рым, дзе заняў пасаду генэральнага дырэктара італьянскай скарбніцы. Гэтую пасаду эканаміст займаў дзесяць гадоў, пасьля чаго далучыцца да Голдман Сакс, дзе працаваў ажно да свайго прызначэньня кіраўніком Банка Італіі ў 2006 годзе. Менавіта ў гэты час на долю Драгі прыпала фінансавая крыза 2008 году. У 2011 годзе Драгі ачоліў Эўрапейскі цэнтральны банк. Ён кіраваў гэтай установай падчас крызы ў эўразоне, праславіўшыся на ўсю Эўропу тым, што сказаў, што будзе гатовы зрабіць усё, што трэба, каб прадухіліць крах эўра^[8]. У 2014 годзе Драгі ўвайшоў у сьпіс часопіса Forbes як восьмы паводле ўплыву чалавек у сьвеце. У 2015 годзе часопіс Fortune назваў яго другім найвыбітным лідэрам у сьвеце^[9]. У 2021 годзе выданьне Politico Europe абрала яго самым выбітнай асобай Эўропы^[10]. У 2019 годзе Пол Кругман нарок яго найвялікшым банкірам сучаснасьці^[11]. Больш за тое, дзякуючы ягонай грашова-крэдытнай палітыцы, Драгі шырока лічыцца выратавальнікам эўра падчас эўрапейскай пазыковай крызы^[12]^[13]. Такая слава прывяла да таго, што Драгі часам пачалі клічыць Супэр Марыё^[14]^[15].

Па сканчэньні сваіх паўнамоцтваў у структурах Эўразьвязу, Драгі ўзяў на некаторы час адпачынак. 3 лютага 2021 году прэзыдэнт Італіі Сэрджа Матарэльля запрасіў Драгі сфармаваць урад нацыянальнага адзінства пасьля адстаўкі Джузэпэ Контэ^[16]^[17]^[18]. Пасьля пасьпяховых перамоваў з партыямі, з такімі, як то Ліга Поўначы, Рух пяці зорак, Дэмакратычную партыю і Форца Італія, 11 лютага Драгі прынёс прысягу ў якасьці прэм’ер-міністра^[19], паабяцаўшы сачыць за эфэктыўнай рэалізацыяй эканамічных стымулаў па эпідэміі каранавірусу^[20].

Крыніцы рэдагаваць

^ ^а ^б http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1798502/Mario-Draghi
^ ^а ^б http://www.nndb.com/lists/496/000063307/
^ ^а ^б Mario Draghi // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
^ https://velvetgossip.it/2021/02/04/serena-cappello-ecco-chi-e-la-moglie-di-mario-draghi/
^ «Mario Draghi sworn in as Italy’s new prime minister». BBC News.
^ «Nasce il governo di Mario Draghi, con 8 tecnici e 15 ministri di sei partiti». Rai News
^ «Mario Draghi». Banca d’Italia.
^ «'Whatever it takes' — a speech and its implications for the euro area». KFW.
^ «Mario Draghi». Fortune.
^ «Politico 28: Class of 2022». Politico.
^ Krugman, Paul (24 May 2019). «Opinion | After Draghi (Wonkish)». The New York Times.
^ Johnson, Miles; Arnold, Martin (5 February 2021). «Mario Draghi: the euro’s saviour called to serve Italy». Financial Times.
^ «Mario Draghi, eurozone saviour, now called to Italy’s side». France 24.
^ «Draghi, dal liceo a Roma alla guida della Bce: la storia di SuperMario». Sky TG24.
^ «'Super' Mario Draghi sworn in as Italy’s new PM — can he save its economy like he saved the euro?». Sky News.
^ «Mattarella invites Draghi to form a new government». Il Fatto Quotidiano.
^ Johnson, Miles; Ghiglione, Davide (3 February 2021). «Mario Draghi accepts mandate to form new Italian government». Financial Times.
^ Horowitz, Jason (12 February 2021). «A Giant of Europe Prepares to Head Italy’s New Unity Government». The New York Times.
^ «Mario Draghi sworn in as prime minister of Italy». The Guardian.
^ «Mario Draghi’s new government to be sworn in on Saturday». The Guardian.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць

Профіль на сайце ўраду Італіі.

[_030a40c0a7282703-1] а ^б http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1798502/Mario-Draghi

[_ceedc6ed98193839-2] а ^б http://www.nndb.com/lists/496/000063307/

[_76156aa551587208-3] а ^б Mario Draghi // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)

[_fb3d77e312ea50ed-4] ttps://velvetgossip.it/2021/02/04/serena-cappello-ecco-chi-e-la-moglie-di-mario-draghi/

[5] «Mario Draghi sworn in as Italy’s new prime minister». BBC News.

[6] «Nasce il governo di Mario Draghi, con 8 tecnici e 15 ministri di sei partiti». Rai News

[7] «Mario Draghi». Banca d’Italia.

[8] «'Whatever it takes' — a speech and its implications for the euro area». KFW.

[9] «Mario Draghi». Fortune.

[10] «Politico 28: Class of 2022». Politico.

[11] Krugman, Paul (24 May 2019). «Opinion | After Draghi (Wonkish)». The New York Times.

[12] Johnson, Miles; Arnold, Martin (5 February 2021). «Mario Draghi: the euro’s saviour called to serve Italy». Financial Times.

[13] «Mario Draghi, eurozone saviour, now called to Italy’s side». France 24.

[14] «Draghi, dal liceo a Roma alla guida della Bce: la storia di SuperMario». Sky TG24.

[15] «'Super' Mario Draghi sworn in as Italy’s new PM — can he save its economy like he saved the euro?». Sky News.

[16] «Mattarella invites Draghi to form a new government». Il Fatto Quotidiano.

[17] Johnson, Miles; Ghiglione, Davide (3 February 2021). «Mario Draghi accepts mandate to form new Italian government». Financial Times.

[18] Horowitz, Jason (12 February 2021). «A Giant of Europe Prepares to Head Italy’s New Unity Government». The New York Times.

[19] «Mario Draghi sworn in as prime minister of Italy». The Guardian.

[20] «Mario Draghi’s new government to be sworn in on Saturday». The Guardian.

[5]

[6]

[7]

[1]

[2]

[3]

[4]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]


Марыё Драгі

старшыня Банка Італіі^[d]
16 студзеня 2006 — 31 кастрычніка 2011
Папярэднік	Антоніё Фацыё^[d]
Наступнік	Іньяца Віска^[d]
старшыня Эўрапейскага цэнтральнага банку^[d]
1 лістапада 2011 — 31 кастрычніка 2019
Папярэднік	Жан-Клёд Трышэ^[d]
Наступнік	Крыстын Лягард
прэм’ер-міністар Італіі^[d]
13 лютага 2021 — 22 кастрычніка 2022
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	3 верасьня 1947(1947-09-03)^[1]^[2]^[3]^[…] (76 гадоў) Рым, Італія
Партыя:	незалежны палітык^[d]
Дзеці:	Фэдэрыка Драгі^[d]^[4] і Джакама Драгі^[d]
Адукацыя:	ліцэй Масымільяна Масыма^[d] Рымскі ўнівэрсытэт Ля-Сапіенца^[d] (1970) Масачусэцкі тэхналягічны інстытут (1977)
Узнагароды:	ганаровы доктар Тэль-Авіўскага ўніверсітэта^[d] ганаровы доктар Падуанскага ўнівэрсытэту^[d] ганаровы доктар Балёнскага ўнівэрсытэту^[d] honoris causa^[d] M100 Media Award^[d] (2012) Time 100^[d] (2021) Чалавек року паводле Financial Times^[d] (2012) Global Citizen Awards^[d] (2015)
Марыё Драгі ў Вікісховішчы