Ключнік — службовая асоба ў сыстэме цэнтральнага дзяржаўнага кіраваньня ў старажытных усходнеславянскіх фэадальных дзяржавах.

Ключнік ГервазыПан Тадэвуш» Адама Міцкевіча). Ілюстрацыя Вільгельма Леапольскага

Займаўся гаспадарчымі справамі дзяржавы. Валодаў пэўнымі судова-адміністрацыйнымі паўнамоцтвамі.

У Вялікім Княстве Літоўскім выконваў функцыі вартаўніка, замыкаў на ноч мескую браму і зьберагаў ключы ад яе.[1]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001. С. 557.

Літаратура рэдагаваць

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
  • Доўнар Т. І. Гісторыя дзяржавы і права Беларусі. — Мн.: Амалфея, 2007.— 400 с. ISBN 978-985-441-621-2.