Кантрольны нумар Бібліятэкі Кангрэсу
Кантро́льны ну́мар бібліятэ́кі Кангрэ́су (LCCN) — парадкавая сыстэма лічбавай каталёгізацыі запісаў у бібліятэцы Кангрэсу ЗША. Выкарыстоўваецца для каталёгізацыі ўсіх выдадзеных амэрыканскіх кніг.
Мінуўшчына рэдагаваць
Сыстэма нумарацыі LCCN выкарыстоўваецца з 1898 року і першапачаткова азначала Карткавы нумар бібліятэкі Кангрэсу (анг. Library of Congress Card Number). Бібліятэка Кангрэсу запаўняла карткі зь бібліяіграфічнай інфармацыяй па сваім бібліятэчным каталёгу і прадавала паўторныя наборы картак іншым бібліятэкам дзеля выкарыстаньня ў іхніх каталёгаў. Гэтая зьява стала называцца цэнтралізаванай каталёгізацыяй. Кожнаму набору картак дзеля ідэнтыфікацыі прысвойваўся парадкавы нумар.
Цяпер большасьць бібліяграфічнай інфармацыі ствараецца, захоўваецца і перадаецца ў іншыя бібліятэкі ў электронным выглядзе, аднак патрэба ва ўнікальнай ідэнтыфікацыі захавалася.
Фармат рэдагаваць
У найбольш спрошчанай форме кантрольны нумар складаецца з году і парадкавага нумару. На гады ад 1898 да 2000 адведзеныя два разрады, з 2001 выкарыстоўваюцца 4 разрады. Тры неадназначныя гады (1898, 1899 і 1900) адрозьніваюцца разьмернасьцю парадкавага нумару.
Парадкавы нумар — шасьцізначны лік, які абавязкова пачынаецца з нулёў. вядучыя нулі былі ўведзеныя дзеля выроўніваньня параўнальна нядаўна, таму раньнія выданьні будуць складацца зь меншай колькасьці разрадаў. Злучок паміж годам і парадкавым нумарам неабавязковы, і Бібліятэка Кангрэсу раіць яго не выкарыстоўваць.
Крыніцы рэдагаваць
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
Вікізьвесткі маюць уласьцівасьці:
|
