Кандак — група кароткіх царкоўных песьняпеньняў, асаблівасьць якіх заключаецца ў тым, што ў чынапасьледаваньнях у гонар таго або іншага сьвятога ці сьвята такое песьняпеньне ўтрымлівае ў сабе тэму ўсяго чынапасьледаваньня. Першым аўтарам кандака быў бізантыйскі пісьменьнік канца 5 — пачатку 6 ст. Раман Салодкапевец, якому належыць кандак у гонар багародзіцы.[1]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Скарына Ф.: Творы… С. 176.