Гратэ́ск (па-француску: grotesque, літаральна — «незвычайны»; «камічны»; па-італьянску: grottesco — «незвычайны», па-італьянску: grotta — «грот», «пячора») — паэтычны троп, а таксама мастацкі прыём асэнсаваньня рэчаіснасьці, які заключаецца ў парушэньні сапраўдных формаў і памераў рэчаў і прадметаў, у спалучэньні рэальнага з фантастычным, трагічнага са сьмешным, у наўмысным перабольшаньні ці зьмяншэньні зьяваў рэчаіснасьці. Гратэскам карысталіся ў сатырычных творах Франсуа Рабле («Гарганцюа і Пантагруэль»), Джанатан Сўіфт («Падарожжы Гулівэра»), Мікалай Гогаль («Нос»), Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын («Гісторыя аднаго гораду»), у беларускай літаратуры — Вінцэнт Дунін-МарцінкевічПінская шляхта»), Кандрат Крапіва («Хвядос — Чырвоны нос») і іншыя. Гратэск трэба адрозьніваць ад гіпэрбалы і алегорыі.

Літаратура рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць

  Гратэсксховішча мультымэдыйных матэрыялаў