Атолава

возера ва Ўшацкім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі

Ато́лава — возера ва Ўшацкім раёне Віцебскай вобласьці. Знаходзіцца за 16 км на ўсход ад Ушачаў, каля вёскі Загор’е. Належыць да групы Ўшацкіх азёр.

Возера
Атолава
Панарама Атолава
Панарама Атолава
Возера Атолава
Краіна Беларусь
Плошча 8,2 км²
Плошча вадазбору 318 км²
Максымальная глыбіня 16,4 м
Найбольшая даўжыня 9,4 км
Найбольшая шырыня 2,2 км
Даўжыня берагавой лініі 38,8 км
Вышыня над узроўнем мора 125 м[1]
Аб’ём вады 27,9 млн м³
Каардынаты 55°8′25″ пн. ш. 28°55′37″ у. д. / 55.14028° пн. ш. 28.92694° у. д. / 55.14028; 28.92694Каардынаты: 55°8′25″ пн. ш. 28°55′37″ у. д. / 55.14028° пн. ш. 28.92694° у. д. / 55.14028; 28.92694
Атолава на мапе Беларусі
Атолава
Атолава
Атолава
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Возера знаходзіцца ў басэйне ракі Тураўлянкі. Плошча Атолава складае 8,2 км². Найбольшая глыбіня возера — 16,4 м. Даўжыня возера — 9,4 км, найбольшая шырыня — 2,2 км. Даўжыня берагавой лініі — 38,8 км. Аб’ём вады ў возеры складае 27,9 млн м³, плошча вадазбору возера — 318 км².

Катлавіна возера мае некалькі плёсаў. Схілы пераважна высокія, месцамі тэрасаваныя. На паўднёвым усходзе схілы нізкія, забалочаныя. Берагі возера высокія. У паўночнай і паўночна-заходняй частцы берагі зьліваюцца з схіламі. Таксама на поўначы і паўночным захадзе разьмяшчаецца озавая града, вышыня якой складае 30—35 м.

Дно вадаёма мае ўпадзіны і мелі. Уздоўж берагоў дно пяшчанае, у паўночна-заходнім плёсе — камяністае і пяшчана-галечнікавае, на глыбінях — сапрапэлістае.

Атолава мае 7 выспаў, агульная плошча якіх складае 0,3 км².

У паўночна-заходнім і паўднёвым плёсах расьліннасьць утварае паласу шырынёй да 200 м.

Возера злучанае пратокамі з азёрамі Ліпна і Чорная Ўрода. Праз возера працякае рака Дзіва.

Літаратура рэдагаваць

  • Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 46
  • Блакітны скарб Беларусі: Рэкі, азеры, вадасховішчы / Маст.: Ю.А. Тарэеў, У.І. Цярэнцьеў — Мн.: БелЭн, 2007.
  1. ^ а б GeoNames (анг.) — 2005.