Артур Бліс
Артур Эдўард Драманд Бліс (па-ангельску: Arthur Edward Drummond Bliss; 2 жніўня 1891 — 27 сакавіка 1975) — брытанскі кампазытар.
Артур Бліс | |
 | |
| Дата нараджэньня | 2 жніўня 1891[1][2] |
|---|---|
| Месца нараджэньня |
|
| Дата сьмерці | 27 сакавіка 1975[3][2] (83 гады) або 28 сакавіка 1975[1] (83 гады) |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | кампазытар, харэограф, кінакампазытар |
| Жанры | опэра |
| Узнагароды | |
Біяграфія рэдагаваць
Скончыў Каралеўскі каледж музыкі, вучань Чарлза Вільерза Стэнфарда. Падчас Першай сусьветнай вайны быў пяхотным афіцэрам. Па вяртаньні ў Англію Бліс хутка стаў прыкметнай фігурай у брытанскай музыцы дзякуючы шэрагу экстравагантных твораў: Канцэрту для тэнара, фартэпіяна і струнных (вакальная партыя бяз словаў), Каляровай сымфоніі (1922), заснаванай на ідэі аб наяўнасьці гукавых асацыяцыяў у кожнага колеру, і інш. У далейшым цяга Бліса да экспэрымэнтаў насіла больш умераны характар.
Найбольш вядомыя творы Бліса — опэра «Алімпійцы» (1949), тэлеопэра «Товія і анёл» (1960), балет «Шах і мат» (1937), сымфонія «Героі раніцы» (з чытальнікам і хорам, 1930), канцэрт для віялянчэлі з аркестрам.
У 1953 г. Бліс быў удастоены званьня Каралеўскага майстра музыкі.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б IMDb (анг.) — 1990.
- ^ а б в Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Sir Arthur Bliss // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #118851977 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.