Аляксандар Крыніцкі

Аляксандар Іванавіч Крыніцкі (28 жніўня (9 верасьня) 1894, Цьвер, Расейская імпэрыя — 30 кастрычніка 1937, Масква, СССР) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, першы сакратар Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі.

Біяграфія рэдагаваць

Нарадзіўся ў Цьвяры ў сям’і дробнага чыноўніка, расеец. Вучыўся ў Маскоўскім унівэрсытэце1915 г. выключаны ў сувязі з арыштам).

Сябар РСДРП з 1915 г., у тым жа годзе арыштаваны і сасланы ва Ўсходнюю Сыбір. З 1917 г. старшыня Цьвярскога губкаму РСДРП(б). У 1918 палітработнік у Чырвонай Арміі. У 19191921 гадох сакратар Уладзімерскага, пасьля Саратаўскага губкаму РКП(б). З 1921 загаднік арганізацыйнага аддзелу Маскоўскага камітэту РКП(б), сакратар Рагоска-Сіманаўскага райкаму партыі ў Маскве. З 1922 сакратар Омскага і Данецкага губкамаў партыі. З 1924 сакратар, першы сакратар ЦК КП(б) Беларусі. У 19271929 загаднік аддзелу агітацыі і прапаганды ЦК УКП(б). У 19291930 сакратар Закаўкаскага крайкаму УКП(б). З 1930 намесьнік Наркама рабоча-сялянскай інспэкцыі СССР. З 1933 намесьнік загадніка сельскагаспадарчага аддзелу ЦК УКП(б), начальнік палітуправы і намесьнік наркаму земляробства СССР. Адзін з праваднікоў сталінскай палітыкі зьнішчэньня «буржуазных элемэнтаў» на вёсцы. З 10 лютага 1934 кандыдат у сябры Аргбюро ЦК УКП(б). У 19341937 сябар ЦК (кандыдат з 1924), першы сакратар Саратаўскага крайкаму (абкаму) і гаркаму УКП(б). Сябар ВЦВК і ЦВК СССР.

20 ліпеня 1937 арыштаваны. На кастрычніцкім Пленуме ЦК выведзены са складу ЦК. Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суду СССР 29 кастрычніка 1937 прыгавораны да расстрэлу па абвінавачаньні ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай дзейнасьці, расстраляны 30 кастрычніка. Рэабілітаваны ваеннай калегіяй Вярхоўнага суду СССР 17 сакавіка 1956 г., 22 сакавіка 1956 г. КПК пры ЦК КПСС адноўлены ў партыі.

Папярэднік
Аляксандар Асаткін-Уладзімерскі
Першы сакратар ЦК КП(б)Б
1924-1925
Наступнік
Мікалай Галадзед

Крыніцы рэдагаваць