Акупа́цыя (ад лац. occupatio — «захоп, заняцьце») у агульным выпадку — заняцьце, звычайна часовае, узброенымі сіламі дзяржавы (акупацыйнай арміяй і флётам) тэрыторыі, што ёй не належыць, якое не суправаджаецца здабыцьцём сувэрэнітэту над ёй. Акупацыю варта адрозніваць ад анэксіі, акту далучэньня дзяржавай усёй ці часткі чужой тэрыторыі ў аднабаковым парадку.

Паваенная акупацыя Нямеччыны і Аўстрыі хаўрусьнікамі (1945)

У рымскім праве акупацыя азначала прысваеньне і завалоданьне рэчамі з намерам утрымаць іх за сабой.

Глядзіце таксама рэдагаваць