Áйрыс Мэрдак (па-ангельску: Iris Murdoch; поўнае імя: Джын Айрыс Мэрдак (Jean Iris Murdoch); 15 ліпеня 1919, Дублін, Ірляндыя - 8 лютага 1999, Оксфард, Вялікабрытанія) - брытанская і ірляндзкая пісьменьніца, філёзафка. Дама-камандорка брытанскай літаратуры (1987)[2]. У 2008 годзе The Times паставіла А. Мэрдак на 12 месца ў сьпісе «50 найвялікшых брытанскіх пісьменьнікаў і пісьменьніцаў з 1945 году»[3].

Айрыс Мэрдак
Iris Murdoch
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Jean Iris Murdoch
Нарадзілася 15 ліпеня 1919
Дублін, Ірляндыя
Памерла 8 лютага 1999
Пахаваная Оксфард, Вялікабрытанія
Сужэнец Джон Бэйлі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьніца, філёзафка
Гады творчасьці 1954—1997
Мова ангельская
Значныя творы Sovereignty of the good (1970), The Black Prince (1973), The Sea, the Sea (1978)
Узнагароды

Жыцьцяпіс рэдагаваць

Нарадзілася ў англа-ірляндзкай сям'і. У 1938-1942 вывучала клясычную філялёгію ў Оксфардзкім унівэрсытэце (Самэрвіль каледж). З 1947 па 1948 вывучала філязофію ў Кэмбрыдскім унівэрсытэце. Выкладала філязофію у Оксфардзе. У вайну працавала ва ўцякацкіх лягерах у Бэльгіі і Аўстрыі. У той час і пазнаёмілася з францускім экзыстэнцыялізмам, які паўплываў на яе. Была адной з рэдкіх і першых у Каралеўстве экзыстэнцыялістак, да ўсяго была плятаністкай і належала да вельмі мінарытарнай у краіне гэтак званай «неаналітычнай філязофіі»[4].

У 1956 пабралася шлюбам з Джонам Бэйлі, прафэсарам ангельскай літаратуры і пісьменьнікам. Разам пражылі амаль сорак год. Памерла яна раней за мужа, у 1999 годзе. Апошнія чатыры гады жыцьця хварэла на Альцгаймэра[5]. Дарэчы, ейная маці таксама хварэла на гэтую хваробу. Муж пачаў пісаць яшчэ пры жывой Айрыс успаміны і назіраньні за хворай жонкай — кніга выйшла ў сьвет таксама пры жывой Айрыс. Пасля сьмерці на аснове кнігі быў зняты вядомы брытанска-амэрыканскі фільм «Айрыс», дзе пісьменьніцу ў маладыя гады ўвасабіла Кейт Уінслет, а ў сталыя гады — Джудзі Дэнч[6].

Творчасьць рэдагаваць

Па адукацыі Айрыс Мэрдак філёзафка, якая навучалася ў Людвіка Вітгенштайна. Ейныя першыя кнігі — не раманы, а філязофскія эсэ — напрыклад, «Сартр, рамантычны рацыяналіст» (1953 год)[7]. Потым будуць іншыя філязофскія тэксты. Так, ейная цэнтральная філязофская кніга — «Сувэрэннасьць дабра» — складаецца з трох эсэ «Ідэя дасканалага», «Пра бога і даброты» і «Суверэннасьць дабра іншымі словамі»[8].

А. Мэрдак пакінула спадчыну ў дваццаць шэсьць раманаў, зборнік апавяданьняў, два зборнікі паэзіі і шэсьць п’есаў (і гэта без уліку пяці філязофскіх эсэ). У раманах, як заўважаюць крытыкі, спалучаныя і амурны раман, і дэтэктыў, і гатычны раман, і філасофскае, інтэлектуальнае чытво[9]. У раманах заўжды прысутнічае нейкая містыка ці нават крыху злавеснасьці, уласьцівай гатычнаму раману, але без гокусаў-покусаў, без вядзьмарства і жахаў, але часта проста няшчасны зьбег акалічнасьцяў, сымбалізм, брытанскае надвор’е так удала ствараюць атмасфэру трымценьніка ці проста сучаснага гатычнага раману — напрыклад, раман «Адзінарог»[10]. Аўтарка сьмела ўводзіць у раманы тэму каханьня, плоцевасьці і сэксу. У кансэрватыўную эпоху, калі пісала літаратарка, яна сьмела і адкрыта ўводзіла, напрыклад, гомасэксуальныя вобразы ў свае тэксты («Чорны прынц», «Параза з гонарам», «Мора, мора…»)[11].

У раманах пісьменніцы збольшага адлюстраваныя час і лад жыцьця і думаньня ангельскай інтэлектуальнай сярэдняй клясы ў сярэдзіне мінулага стагодзьдзя. З 2015 г. BBC актыўна узяўся за экранізацыю ейных найбольш папулярных пры жыцьці раманаў (The Sea, the Sea, A Severed Head, The Italian Girl) [12].

Цытаты рэдагаваць

Падручнікі па граматыцы служылі мне за малітоўнік. Шукаць словы ў слоўніку — гэта было для мяне вобразам дабра. Бясконцае заданьне вучыць словы — гэта і быў вобраз жыцьця.

Шлюб — гэта паласканьне мазгоў. І зусім не абавязкова, што гэта дрэнна. Тваім мазгам не зашкодзіць лёгкага паласканьня // А. Мэрдак, 1978[13].

Творы рэдагаваць

Раманы

● Under the Net (1954)

● The Flight from the Enchanter (1956)

● The Sandcastle (1957)

●The Bell (1958)

● A Severed Head (1961)

● An Unofficial Rose (1962)

● The Unicorn (1963)

● The Italian Girl (1964)

● The Red and the Green (1965)

● The Time of the Angels (1966)

● The Nice and the Good (1968)

● Bruno's Dream (1969)

● A Fairly Honourable Defeat (1970)

● An Accidental Man (1971)

● The Black Prince (1973)

● The Sacred and Profane Love Machine (1974)

● A Word Child (1975)

● Henry and Cato (1976)

● The Sea, the Sea (1978)

● Nuns and Soldiers (1980

● The Philosopher's Pupil (1983)

● The Good Apprentice (1985)

● The Book and the Brotherhood (1987)

● The Message to the Planet (1989)

● The Green Knight (1993)

● Jackson's Dilemma (1995).

Зборнік апавяданьняў

● Something Special (1957).

П'есы

● A Severed Head (with J.B. Priestley, 1964)

● The Italian Girl (with James Saunders, 1969)

● The Three Arrows; The Servants and the Snow (1972)

● The Servants (1980)

● Acastos: Two Platonic Dialogues (1986)

● The Black Prince (1987).

Філязофскія працы

● Sartre: Romantic Rationalist (1953)

● The Sovereignty of Good (1970)

● The Fire and the Sun (1977)

● Metaphysics as a Guide to Morals (1992)

● Existentialists and Mystics: Writings on Philosophy and Literature (1997).

Паззія

● A Year of Birds (1978; revised edition, 1984)

● Poems by Iris Murdoch (1997)[14].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #118585835 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  2. ^ У. Гарбацкі, Дама-камандорка брытанскай літаратуры, Новы Час, 08-01-2020, https://novychas.by/kultura/dama-kamandorka-brytanskaj-litaratury
  3. ^ "The 50 greatest British writers since 1945". Archived from the original on 25 April 2011. The Times.
  4. ^ Martens, Paul. (2012) "Iris Murdoch: Kierkegaard as Existentialist, Romantic, Hegelian, and Problematically Religious" in Kierkegaard's Influence on Philosophy. Ashgate Publishing.
  5. ^ The Iris Murdoch Research Centre at the University of Chichester, UK
  6. ^ Iris (2001), IMDB.com
  7. ^ У. Гарбацкі, Дама-камандорка брытанскай літаратуры, Новы Час, 08-01-2020, https://novychas.by/kultura/dama-kamandorka-brytanskaj-litaratury
  8. ^ Widdows, Heather (2005) The Moral Vision of Iris Murdoch. Ashgate Press.
  9. ^ Antonaccio, Maria (2000) Picturing the human: the moral thought of Iris Murdoch OUP.
  10. ^ У. Гарбацкі, Дама-камандорка брытанскай літаратуры, Новы Час, 08-01-2020, https://novychas.by/kultura/dama-kamandorka-brytanskaj-litaratury
  11. ^ Bove, Cheryl (1993) Understanding Iris Murdoch. Columbia, University of South Carolina Press.
  12. ^ Iris Murdoch – A Centenary Celebration www.sabrestormfiction.com
  13. ^ У. Гарбацкі, Дама-камандорка брытанскай літаратуры, Новы Час, 08-01-2020, https://novychas.by/kultura/dama-kamandorka-brytanskaj-litaratury
  14. ^ Centre for Iris Murdoch Studies, Faculty of Arts and Social Sciences Kingston University.