Адзіно́та — сацыяльна-псыхалягічная зьява, эмацыянальны стан чалавека, зьвязаны з адсутнасьцю блізкіх, станоўчых эмацыянальных сувязяў зь людзьмі і/або са страхам іх страты ў выніку вымушанай або якая мае псыхалягічныя прычыны сацыяльнай ізаляцыі. У рамках гэтага паняцьця адрозьніваюць два розныя феномэны — пазытыўная (самотнасьць) і нэгатыўнае (ізаляцыя) адзінота, аднак часьцей за ўсё паняцьце адзінота мае нэгатыўныя каннатацыі.

Адзінота, Frederick Leighton.

Літаратура рэдагаваць