Гарадзішча Замэчак (Заслаўе): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак
выпраўленьне спасылак
Радок 4:
[[Гарадзішча (археалягічны аб'ект)|Гарадзішча]] было ўзьведзена ў адзін прыём у Х—ХІ стст. і зьяўляецца самым старажытным помнікам Заслаўя, і месцам першага пражываньня яго насельнікаў.
 
Гарадзішча месьціцца на ўзгорку над [[абалона]]й ракі Чарніцы і з трох бакоў абмежавана далінаю рэчкі і дрыгвой. Пляцоўка Замэчка амаль круглая па форме з дыямэтрам 70—74 мэтраў па пэрымэтры абведзена [[вал (фартыфікацыя)|валам]] і [[ровам]]. Вал ня меў унутраных раўляных канструкцыйканструкцыяў пры гэтым дасягае ў вышыні ад падножжа рова 6,5 мэтраў, на версе меў абарончую сьцяну, а на схіле вала драўляны [[паркан]] у выглядзе нахіленых бярвеньняў. Паводле археалягічных досьледаў выявілася, што вялікую частку жыхароў Замэчка складалі ваяры, што дало падставы лічыць гарадзішча збудаваньнем з выразнымі мілітарнымі функцыямі<ref>Заяц, Ю. А. Заславль Х—XVIII веков. Минск, 1987. С.38</ref>.
 
Менавіта, тут у свой час пасялілася [[Рагнеда]] са сваім сынам [[Ізяслаў Уладзімеравіч|Ізяславам]]. Магчыма, на самім гарадзішчы знаходзіўся [[манастыр (суполка)|манастыр]], дзе пражыла апошнія гады Рагнеда ў якасьці манахіні. Існуе легенда што тут яна была і пахавана, аднак археалягічныя дасьледваньне не пацьвярджаюць гэтага факту.
 
Археалягічныя дадзеныя паказваюць, што ў ХІІ ст. гарадзішча ўжо пакінулі насельнікі.
 
У пачатку ў цэнтры Замэчка ў [[1990]]-я|1990]] быў пабудаваны помнік «Тысячагодзьдзе праваслаўнай царквы на Беларусі».
 
== Крыніцы ==
{{зноскіЗноскі}}
 
== Літаратура ==