[[Файл:Kalvitis2.jpg|міні|Айґарс Калвітыс]]
'''Айґарс Калвітыс''' ({{мова-lv|Aigars Kalvītis}}) (нарадзіўся [[27 чэрвеня]] [[1966]]) — латвійскі палітык, прэм'ерпрэм’ер-міністар [[Латвія|Латвіі]] ў [[2004]]-—[[2007]] гг.
Скончыў [[Латвійскі Сельскагаспадарчы Ўнівэрсытэт]] у [[1992]] па спэцыяльнасьці "«эканоміка"». З [[1992]] па [[1998]] гг. Калвітыс рабіў мэнэджэрам у розных сфэрах, зьвязаных зь сельскаю гаспадаркай.
У [[1997]] г. стаўся адным з заснавальнікаў [[Народная Партыя Латвіі|Народнае Партыі Латвіі]] (''Tautas Partija'').
У [[1998]] г. упершыню абраны ў парлямэнт Латвіі.
У [[1999]] — [[2000]] гг. — міністар сельскае гаспадаркі.
У [[2000]] — [[2002]] гг. — міністар эканомікі.
У 2002 г. Калвітыс зноў абраны дэпутатам парлямэнту і ўзначаліў фракцыю Народнае Партыі.
[[28 кастрычніка]] [[2004]] г. латвійскі парлямэнт адправіў у адстаўку правацантрысцкі (складаўся зь сябраў "«Хаўрусу Зялёных і Сялянаў"», Народнае Партыі і Латвійскае Першае Партыі) ўрад на чале з Індулісам Эмсысам.
[[24 лістапада]] 2004 г. прэзыдэнтка Латвіі [[Вайра Віке-Фрэйбэрґа]] даручыла Айґарсу Калвітысу стварэньне новага ґабінэту міністраў.
[[2 сьнежня]] 2004 г. парлямэнт зацьвердзіў урад Айґарса Калвітыса - — адзінаццаты з моманту абвяшчэньня незалежнасьці Латвіі ў [[1991]] г. Кааліцыйны ўрад сфармавалі чатыры правыя сілы - — [[Народная Партыя (Латвія)|Народная партыя]], «[[Jaunais Laiks|Новы час]]», [[Першая Партыя (Латвія)|Першая Партыя]] і [[Хаўрус Зялёных і Сялянаў]]. Гэтыя партыі кантралююць 70 з 100 галасоў у Сэйме.
У апазыцыі засталіся праварадыкалы з аб'яднаньняаб’яднаньня «[[Айчына і Свабода|Айчына і Свабода - — Рух за Нацыянальную Незалежнасьць Латвіі]]» і тры партыі, што прадстаўляюць інтарэсы расейскамоўнага насельніцтва.
У выніку ўрадавага крызісу Калвітыс сышоў з пасады прэм'ерпрэм’ер-міністра [[5 сьнежня]] 2007 г., канчаткова перадаўшы свае паўнамоцтвы [[Іварс Ґодманіс|Іварсу Ґодманісу]] [[20 сьнежня]].
== Вонкавыя спасылкі ==
|