Казімер Альхімовіч: розьніца паміж вэрсіямі

'''Казімер Альхімовіч''' ([[20 сьнежня]] [[1840]], в. {{Артыкул у іншым разьдзеле|Дубрава (вёска)|Дзембрава ([[Дубрава]])|pl|Dziembrów}} [[Лідзкі павет|Лідзкага пав.]], цяпер [[Шчучынскі раён]] — [[31 сьнежня]] [[1916]], [[Варшава]]) — мастак.

Нарадзіўся ў шляхецкай сям’і, старэйшы брат [[Гіяцынт Альхімовіч|Гіяцынта Альхімовіча]]. Скончыў Віленскую гімназію, дзе м. інш. атрымаў пачатковую мастацкую адукацыю. Разам з братам удзельнічаў у [[Паўстаньне Кастуся Каліноўскага|паўстаньні 1863—1864 г.]], быў сасланы на [[Урал|Ўрал]]. Вярнуўся ў 1869 г., вучыўся ў мастацкай школе В. Герсана ў [[Варшава|Варшаве]], скончыў Акадэмію мастацтваў у [[Мюнхен]]е (1875). Жыў у [[Парыж]]ы і Варшаве. З [[1890 год]]у году выкладаў у прыватнай школе малюнку і разьбы Б. Пасьвіковай.

К. АльхимовічАльхімовіч лічыцца адным з апошніх польскіх мастакоў [[Рамантызм|рамантычнага]] напрамку. Ён маляваў карціны на гістарычную і міталягічную тэматыку, пейзажы Літвы і [[Татры|Татраў]], рэлігійныя палотны (сярод якіх «Найсьвяцейшая Марыя Панна» для царквы ў [[Закапанэ|Закапаным]], «Сьвятая Тройца» для катэдры Ў [[Люблін]]е), жанравыя сцэнкі. На мастацкае станаўленьне Г. Аляхновіча аказала моцны ўплыў творчасьць вядомага віленскага мастака [[Канут Русецкі|Канута Русецкага]].

Выстаўляўся ў [[Варшава|Варшаве]] (1874—1912), [[Мюнхэн]]е, [[Адэса|Адэсе]], [[Кракаў|Кракаве]] (1873—1902), [[Вена|Вене]]. Ягонае палатно «''Пахаваньне Гедыміна''» (1888) двойчы атрымоўвала ўзнагароды.

Акрамя жывапісу мастак захапляўся росьпісам [[фарфор]]у і [[фаянс]]у, а таксама разьбой па дрэве. Вялікая колькасьць працаў К. Алхімовіча захоўваецца ў [[Нацыянальны музэй у Варшаве|варшаўскім Народным музэі]].