Януш Крупскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
д вікіфікацыя, артаграфія
Радок 33:
| узнагароды = {{Блёк узнагародаў|{{Вялікі крыж ордэна Адраджэньня Польшчы}}}}
}}
[[File:Janusz Krupski.JPG|thumb|240px|НадмагіллеНадмагільле Януша Крупскага (могілкі "«Павязкі"» у горадзе [[Варшава]])]]
'''Януш Крупскі''' ({{мова-pl|Janusz Krupski}}; нар. [[9 траўня]] [[1951]] году ў [[Люблін]]е  — пам. [[10 красавіка]] [[2010]] году пад [[Смаленск]]ам)  — польскі гісторык, актывіст дэмакратычнай апазіцыі ў камуністычнай Польшчы (PRL), грамадзянскі служачы.
 
== Біяграфія ==
У [[1970]][[1975]] ён быў студэнтам Люблінскага Каталіцкага Ўнівэрсытэта (KUL).
 
У [[1976]] годзе ён далучыўся да Клуба каталіцкай інтэлігенцыі у [[Варшава|Варшаве]].
 
У [[1977]]-[[1988]] ён рэдагаваў па-за цэнзураю незалежны часопіс "«Spotkania"».
 
У [[1980]] годзе пайшоў да ўлады у Савет рэгіёну арганізацыі "«Салідарнасьць"» ў [[Гданьск]]у.
 
За яго працы неаднаразова перасьледавалі і ахвярамі афіцэры дзяржаўнай "«Служба бяспекі"» (PRL).
 
За часам [[Польская Народная Рэспубліка|Польскай Народнай Рэспублікі]] дзейнічаў у апазыцыі <ref name="Teatr NN"> [http://tnn.pl/pm,1538.html Біяграфія Януша Крупскага] </ref>.
 
Падчас ваеннага становішча ў Польшчы (1981-19831981—1983) - — быў інтэрнаваны<ref name="Teatr NN"/> <ref> [http://internowani.xg.pl/gfx/gallery/dokumenty/indok000853.jpg Скан інфармацыі для маці Крупскага з 1982 году] {{ref-pl}} </ref>.
 
Быў выкрадзены у пушчу "«Kampinoska"» (у сельскай мясцовасці "«Truskaw"»), яго трымалі тры супрацоўнікі незалежнай групы "«D"» Дэпартамента IV (MSW) пад камандаваннем капітана Гжэгажа Піятроўскага. Затым зрабілі яму цяжкія апёкі з'едлівайз’едлівай вадкасцю [[21 студзеня]] [[1983]] года, ў тым ліку капітанам Гжэгажам Пятроўскім (пазьнейшым забойцам ксяндза [[Ежы Папялушка|Ежага Папялушкі]]) <ref name="Teatr NN"/> <ref> [http://www.internowani.xg.pl/index.php?type=article&aid=611 Успаміны Януша Крупскага] {{ref-pl}} </ref>. У выніку - — атрымаў апёкі першай і другой ступені.
 
У [[1990]]-[[1992]] гадах ён быў дырэктарам выдання "«Editions Spotkania"». Ён таксама прыняў удзел у рабоце парламенцкай камісіі па расследаванні наступстваў надзвычайнага ваеннага становішча і Канстытуцыйнай камісіі падсправаздачнасці.
 
З [[1993]] году меў сваё выдавецтва "«Krupski i S-ka"».
 
З [[2000]] па 2006 год ён займаў пасаду намесніка прэзідэнта Інстытута нацыянальнай памяці.
 
[[19 траўня]] [[2006]] прызначаны кіраўніком Упраўленьня па вэтэранах і рэпрэсаваных асобах.
 
Загінуў 10 красавіка 2010 году ў [[Катастрофа Ту-154 пад Смаленскам|авіякатастрофе пад Смаленскам]].
Дзесяць дзён праз ён быў пахаваны ў квартале ваенных могілак "«Павязкі"» у Варшаве.
 
[[16 красавіка]] [[2010]] году пасьмертна ўзнагароджаны Крыжам вялікім ордэна Адраджэньня Польшчы <ref> [http://orka.sejm.gov.pl/webBPKS.nsf/pub/ISOA-84KJF3 Komunikat Nr 163/VI kad.] {{ref-pl}} </ref>.
 
== ПрыватнаеАсабістае жыцьцё ==
Януш Крупскі быў жанаты, меў сем дзяцей: ПётрПётар, ПавелПавал, Фама, Лука, Ян, Марыя і Тэрэза. Ён жыўЖыў у Гродзіску Мазавецкім. Быў членам Асацыяцыі свабоды слова.
Ён быў членам Асацыяцыі свабоды слова.
 
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
* [http://tnn.pl/pm,1538.html Nota biograficzna w ''Słowniku opozycji PRL 1956–19891956—1989'']. [dostęp 10 kwietnia 2010].
* [http://www.internowani.xg.pl/index.php?type=article&aid=611 "«Żrący płyn kapitana Piotrowskiego"» Janusz Krupski (дата доступу 30 Красавіка 2010}]
 
== Вонкавыя спасылкі ==