Марэля: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Выкарыстаньне: выпраўленьне спасылкі
д →‎Культывацыя: пераклад
Радок 69:
Абрыкос быў вядомы ў [[Армэнія|Армэніі]] з даўніх часоў і культываваўся так доўга, што большасьць навукоўцаў лічаць Армэнію радзімай гэтай расьліны<ref>[http://www.actahort.org/books/121/121_36.htm VII сымпозіюм ISHS па ўдакладненьню культывацыі абрыкосаў]{{ref-en}}</ref>. Менавіта навуковая назва ''Prunus armeniaca'' паходзіць з гэткіх высноў. Падчас археалягічных раскопак у мястэчку [[Гарні]] ў Армэніі было знойдзена насеньне абрыкоса, якое па часу адносіцца да пэрыяду [[Меднае стагодзьдзе|меднага стагодзьдзя]]<ref>B. Arakelyan, Excavations at Garni, 1949-50 in Contributions to the Archaeology of Armenia, (Henry Field, ed.), Cambridge, 1968, page 29.</ref>. Аднак, паводле ''цэнтру разнастайнасьці Вавілава'', першая культывацыя абрыкосу пачалася ў [[Кітай|Кітаі]], па іншым крыніцам — у [[Індыя|Індыі]] каля 3 000 гадоў да н.ч.<ref name=rhs>Huxley, A., ed. (1992). ''New RHS Dictionary of Gardening'' 1: 203—205. Macmillan ISBN 0-333-47494-5.</ref>
 
На [[Беларусь|Беларусі]] абрыкос звычайны культывуецца аматарамі. Вядомы з сярэдзіны ХІХ ст., завезены ў паўднёвыя рэгіёны (на БрэстчынуБерасьцейшчыну й Гомельшчыну) з [[Украіна|Украіны]]. Адчувальны да вясновых замаразкаў, ва ўмовах Беларусі пладаносіць 6-7 разоў на 10 гадоў, жыве 20-25, максымум да 40 гадоў. Пачынае пладаносіць на 4-5-ы год. Плады высьпяваюць у [[ліпень|ліпені]]-[[жнівень|жніўні]]. Выведзены пэрспэктыўныя гібрыды прыдатныя для культывацыі на поўдні й паўднёвым захадзе Беларусі.
 
== Выкарыстаньне ==