Аляксандар Карабач: розьніца паміж вэрсіямі

'''Алякса́ндар Караба́ч''' ([[1878]] — ?) — беларускі нацыянальны дзеяч. Ураджэнец вёскі [[Вехатніца]] [[Роская воласьць|Роскай воласьці]] [[Ваўкавыскі павет|Ваўкавыскага павету]].

У [[1910-я]] гады вучыўся ў адной зь сярэдніх школаў [[Вільня|Вільні]]. Працаваў у паштова-тэлеграфных установах [[Вільня|Вільні]] й [[Петраград]]у. Далучыўся да беларускага руху ў [[1915]] годзе, да гэтага зьяўляўся старшынём прарасейскага «[[Белорусского общества]]» ў [[Вільня|Вільні]]. З [[1918]] году сябра [[Віленскай Беларускай рады]]. Пасьля быў сябрам [[Беларускі нацыянальны камітэт у Вільні|Віленскага Беларускага нацыянальнага камітэту]]. Сябра [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў|партыі беларускіх сацыялістаў-рэвалюцыянэраў]], кіраўнік віленскае філіі партыі. Да [[1921]] году ўзначальваў [[Загранічнае бюро БПСР]]. Дэпартаваны ў лютым [[1922]] году польскімі ўладамі ў [[Сьпіс 33 беларуска-летувіскіх дзеячоў, высланых зь Вільні 19 студзеня 1922 году|ліку 33 беларускіх (літоўскіх) дзеячаў]] з тэрыторыі [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]]. Пасьля гэтага быў прадстаўніком [[Беларускі нацыянальны камітэт у Вільні|Віленскага Беларускага нацыянальнага камітэту]] ў [[Коўна|Коўне]], загадчыкам справаў [[Міністэрства беларускіх справаў]] [[Сярэдняя Літва|Літвы]]. З [[1923]] году — у [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]. У [[1924]] г.годзе браў удзел у ліквідацыйным зьезьдзе [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў|Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянэраў]] у [[Менск|Менску]]у. Далейшы лёс невядомы.