Віктар Іванавіч Баркоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д {{Цёзкі}}
афармленьне, катэгорыі
Радок 1:
{{Цёзкі|Баркоўскі}}
{{Вікіфікаваць}}
{{Цёзкі|Баркоўскі}}
'''Віктар Іванавіч Баркоўскі''' (6 (19) студзеня [[1900]], [[Менск]], [[Расейская імпэрыя]] - [[26 студзеня]] [[1982]], [[Масква]], [[СССР]]) мовазнавец, прафэсар (1930), чалец КПСС (з 1947), доктар філялягічных навук (1950), чал.-кар. АН СССР (1958), чал.-кар. Германскай АН у Бэрліне (ГДРНДР, 1967), ганаровы доктар філязофіі (ГДР, 1967), чал.-кар. Акадэміі навук і літаратуры ў Майнцы (ФРГ, 1969), акадэмік АН СССР (1972).
 
== Біяграфія ==
Ягоны бацька, Іван Адамавіч Баркоўскі (1855 – 19051855—1905), выкладчык старажытных моўмоваў, незадоўга да скону прыняў сан праваслаўнага сьвятара. У [[1918]] г.годзе Віктар Баркоўскі заканчвае з залатым мэдалём Другую кішынёўскую гімназію (1918).
 
У 1919 г. паступіў на гісторыка-філялягічны факультэт Маскоўскага ўнівэрсытэтаўнівэрсытэту і быў пакліканы на ваенна-марскую службу ды накіраваны на эканамічны факультэт Гаспадарчай акадэміі РСЧА і Флёта але вучобы ва ўнівэрсытэце не пакінуў, на ватнават зрабіў паведамленьне “Дуэль«Дуэль і сьмерць М. Ю. Лермантава”Лермантава». У 1921 г. займае пасаду памочніка начальніка аддзела упраўленьняўпраўленьня вышэйшымі марскімі вучэбнымі установаміўстановамі. У 1921-19221921—1922 гг.гадах памочнік начальніка аддзела Штаба камандуючага марскімі сіламі РСФСР. Тады ж ён бярэцца шлюбам са старэйшай за сябе Натальляй, дачкой славутага беларускага мовазнаўцы [[Яўхім Карскі|Яўхіма Карскага]] ды заканчвае этнолагаэтноляга-лінгвіствчны факультэт Петраградзкага ўнівэрсытэтаўнівэрсытэту (1923), дзе спэцыялізаваўся (пад кіраўніцтвам Карскага) па мове старажытнарускіх помнікаў.
 
У 1930-19501930—1950 гг. працаваў ў Магілёўскім (выступаў па пытаньнях рэформы беларускага правапісу), Наўгародзкім, Яраслаўскім, Сімфэропальскім пэдагагічных інстытутах, Львоўскім унівэрсытэце. З 1950 г. у Інстытуце мовазнаўства АН СССР (у 1954-19601954—1960 дырэктар). З 1960 г. у інстытуце рускайрасейскай мовы АН СССР.
 
Дасьледчык гістарычнай граматыкі і дыялекталёгіі ўсходне-славянскіх моў. Аўтар працаў аб мове Суздальскага летапісу і наўгародзкіх грамат на бяросьце, па гісторыі вывучэньня беларускай мовы, навукова-біяграфічных артыкулаў пра акадэміка Я. Карскага, рэдактар яго твораў «Белоруссы» і «Труды по беларусскому и другим славянским языкам» (1962).
 
Дасьледчык гістарычнай граматыкі і дыялекталёгіі ўсходне-славянскіх моўмоваў. Аўтар прац аб мове Суздальскага летапісу і наўгародзкіх грамат на бяросьце, па гісторыі вывучэньня беларускай мовы, навукова-біяграфічных артыкулаў пра акадэміка Я. Карскага (свайго цесьця), рэдактар яго твораў “Белоруссы”«Белоруссы» і “Труды«Труды по беларусскому и другим славянским языкам”языкам» (1962). Галоўны рэдактар часопісаў “Русский«Русский язык в школе”школе» і “Русская«Русская речь”речь», першы намесьнік старшыні савецкага камітэта славістаў. Узнагароджаны ордэнам Леніна.
 
== Творы ==
 
* Синтаксис древнерусских грамот. [ч. 1-2] Москва. - [Львов] 1949-1958.
* Использование диалектных данных в трудах по историческому синтаксису восточнославянских языков. Москва. 1958.
Радок 22:
 
== Літаратура ==
 
* Список печатных трудов В. И. Борковского. // Проблемы истории и диалектологии славянских языков: Сб. статей к 70-летию чл.-кор. АН СССР В. І. Борковского. Москва, 1971.
* Борковский Виктор Иванович. // Большая Советская Энциклопедия. Т. 3. Москва. 1970. С. 571.
Радок 35 ⟶ 34:
* Галенко І. Г. Борковський Віктор Іванович. // Українська мова. Енциклопедія. Київ. 2000. С. 53.
* Железняк М. Г. Борковський Віктор Іванович. // Енциклопедія сучасної України. Т. 3. Київ. 2004. С. 320.
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Баркоўскі, Віктар}}
[[Катэгорыя:Беларускія мовазнаўцы]]
[[Катэгорыя:Расейскія мовазнаўцы]]
 
[[ru:Борковский, Виктор Иванович]]