Эрых фон Фалькенгайн: розьніца паміж вэрсіямі

[[ВыяваФайл:Erich von Falkenhayn.jpg|міні|250пкс|Фрыц фон Белоў]]

[[ВыяваФайл:Bluemax4.jpg|80px80пкс|leftзьлева|Pour le Mérite]]

'''Эрык фон Фалькенхайн''' ({{мова-de|Erich von Falkenhayn}}; [[11 верасьня]] [[1861]], [[Грудзёндз]] — [[8 красавіка]] [[1922]], пад [[Патсдам|Патсдамам]]ам) — нямецкі генэрал, ваенны міністар [[Нямеччына|Нямеччыны]] ([[1913]]—[[1914]]), начальнік генэральнага штабу Нямеччыны ([[1914]]—[[1916]]) падчас [[Першая Сусьветнаясусьветная вайна|Першай Сусьветнайсусьветнай вайны]].

Вайсковую службу распачаў ў [[1880]]. У [[1890]] скончыў Акадэмію Генэральнага Штабу. Некалькі годгадоў быў інструктарам кітайскай арміі, а пад час [[паўстаньне баксёраў|паўстаньня баксёраў]] працаваў у нямецкім штабе інтэрвэнцкіх сілаў. Пасьля вяртаньня дахаты служыў у нямецкім Генэральным Штабе. З чэрвеня [[1913]] (да студзеня [[1915]]) выконваў функцыі прускага вайсковага міністра.

Яго прызначылі камандуючым 9-й Арміі, якая ваявала супраць [[Румынія|Румыніі]] (верасень [[1916]]- — чэрвень [[1917]]), дзе выдатна праявіў свае якасьці. Вясною [[1917]] выехаў да [[Турэччына|Турэччыны]]. Тамака камандаваў турэцкай Групай Арміі Палестына. Атрымашў некалькі балючых паразаў і ў лютым [[1918]] быў вызвалены з пасады. Напрыканцы вайны кіраваў нямецкай 10 Арміяй, што знаходзілася нава [[Украіна|Ўкраіне]] (з сакавіка [[1918]] да лютага [[1919]]).

Сыйшоў на спачынак [[5 чэрвеня]] [[1919]]. Пасьля вайны выдаў ўспаміны "«''Нямецкае камандваньне ў 1914-19161914—1916''"».

[[Катэгорыя:Кавалеры ордэнуордэна Pour le Mérite]]