Піліп Пестрак: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленьне, катэгорыя
афармленьне
Радок 26:
 
== Жыцьцяпіс ==
 
Вучыўся ў мясцовай двухкласнай школе. З пачаткам [[Першая сусьветная вайна|1-й сусьветнай вайны]] сям’я зьехала ў [[Самарская губэрня|Самарскую губэрню]], дзе Піліп Пестрак атрымаў сярэднюю адукацыю. Працаваў памочнікам справавода крэдытнага таварыства, памочнікам бугальтара ў валасным выканкаме. Пасьля вучобы на рабфаку паступіў на сацыяльна-гістарычны факультэт [[Самарскі ўнівэрсытэт|Самарскага ўнівэрсытэту]] ([[1920]]).
 
У 1921 разам з бацькамі вярнуўся ў [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]]. У 1921—24 працаваў лесьніком Косаўскага лясніцтва; у 1924—261924—1926 служыў у войску. У 1926 уступіў у [[БСРГ]] і [[КПЗБ]]; з 1927 сакратар Косаўскага падпольнага райкаму [[КПЗБ]].
 
Арыштаваны польскімі ўладамі ў 1929; зьняволены ў гарадзенскай вязьніцы. Пасьля вызваленьня ў 1933-341934 гадох інструктар ЦК КПЗБ па Пінскай акрузе. У 1934 зноў арыштаваны. Сядзеў у турмах [[Пінск]]у, [[Вільня|Вільні]], [[Горадня|Горадні]]; зьмяшчаў вершы ў нелегальным рукапісным часопісе «Краты», які выдаваўся палітвязьнямі. Вызвалены савецкімі ўладамі пасля далучэньня Заходняй Беларусі да [[БССР]] у верасьні [[1939]].
 
Чалец [[Саюз пісьменьнікаў БССР|Саюзу пісьменьнікаў Беларусі]] з 1939; абраны дэпутатам Вярхоўнага Савету СССР (1940—1946). У 1940—411940—1941 старшыня Беластоцкага аддзяленьня СП Беларусі.
 
У 1942—431942—1943 гадах удзельнік партызанскага руху. Як дэпутат Вярхоўнага Савету СССР быў перапраўлены самалётам на Вялікую зямлю. У Маскве працаваў начальнікам Управы па справах мастацтва пры [[СНК БССР]] (1943—451943—1945), у Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва [[АН БССР]] (1946—481946—1948), літкансультантам СП БССР (1948—511948—1951). З 1951 на творчай працы.
 
У 1971—1975 — дэпутат Вярхоўнага Савету БССР.
Радок 42 ⟶ 41:
 
== Узнагароды ==
 
Ляўрэат [[Літаратурная прэмія імя Якуба Коласа|Літаратурнай прэміі імя Якуба Коласа]] ([[1964]]) за раман «Серадзібор». [[Заслужаны дзяяч культуры БССР]] ([[1968]]).
 
Радок 48 ⟶ 46:
 
== Творчасьць ==
 
У друку выступіў у 1927 годзе пад псэўданімам Зьвястун. У [[1940 год]]зе апублікаваў першы зборнік вершаў «На варце». Выйшлі зборнікі паэзіі «За сваю Айчыну» (1946), «Падарожнае» (1962), паэма «Слова пра Мінск» (1968), зборнікі апавяданьняў «Першыя ўсходы» (1951), «Неспадзяванак» (1957), «Лясная песня» (апавяданьні і нарысы, 1958), апавяданьне «Камень» (1960), «Сярод чаротаў» (1964), «Апавяданні» (1970), раманы «Сустрэнемся на барыкадах» (1954), «Серадзібор» (1963).
 
Тэме барацьбы ў Заходняй Беларусі прысьвяціў раман «Сустрэнемся на барыкадах». Перакладаў на [[Беларускаябеларуская мова|беларускую мову]] творы [[Эліза Ажэшка|Элізы Ажэшкі]], У. Бранеўскага, С. Дабравольскага, [[Ежы Путрамант|Ежы Путраманта]], [[Іван Франко|Івана Франко]], [[Леся Ўкраінка|Лесі Ўкраінкі]], [[Максім Рыльскі|Максіма Рыльскага]], [[Паўло Тычына|Паўло Тычыны]], латыскіх, летувіскіх пісьменьнікаў.
 
П’еса «Пад зоркамі» (сааўтар А. Струнін) ставілася ў [[Гарадзенскі абласны драматычны тэатар|Гарадзенскім абласным драматычным тэатры]].
Радок 92 ⟶ 89:
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сьцягу]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Кастрычніцкай рэвалюцыі]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэнуордэна «Дружбы Народов»]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна «Знак Пашаны»]]