Гайнрых Бёль: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
U73 (гутаркі | унёсак)
Радок 2:
'''Генрых Бёль''' ('''Гайнрых Бёль''') ([[нямецкая мова|па-нямецку]]: ''Heinrich Böll'') ([[21 сьнежня]] [[1917]], [[Кёльн]] — [[16 ліпеня]] [[1985]], [[Кройцаў-Лангэнбройх]]) — [[Нямеччына|нямецкі]] пісьменьнік і перакладчык, атрымаў [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскую прэмію]] ў галіне [[літаратура|літаратуры]] ([[1972]]).
 
== ЖыцьцёЖыццё ==
 
Генрых Бёль нарадзіўся ў [[Кёльн|Кёльне]]. Ён быў шостым дзіцём у сям'і і трэцім сынам свайго бацькі (маці Генрыха, Марыя, была другой жонкай Віктара Бёля).
 
З [[1924]] да [[1928]] гадох ён наведваў каталіцкую школу, пасьля перайшоў у дзяржаўную гуманітарную гімназію імя кайзэра Вільгельма. У [[1937]] годзе Генрых пачаў працаваць у кніжнай краме ў Боне - у гэты час ён упершыню паспрабаваў сябе ў якасьці пісьменьніка. Улетку [[1939]] году ён паступае ў Кёльнскі ўнівэрсытэт на факультэт германістыкі і клясычнай філялёгіі, аднак у хуткім часе ён вымушаны пачаць службу ў Вэрмахце. У лютым 1945 года ён спрабаваў дэзерціраваць, але пагроза расстрэлувымусіла яго вярнуцца ў войска з падробленнымі дакументамі. У красавіку [[1945]] году Бёль трапіў у палон да амэрыканцаў, але быў вызвалены ўжо ў верасьні.
 
У [[1942]] годзе падчас франтавога водпуску ён ажаніўся з Annemarie Çech. Яго першы сын Крыстоф не пражыў і году пасьля свайго нараджэньня ў [[1945]]. Сыны Раймунд, Рэнэ і Вінцэнт нарадзіліся ў [[1947]], [[1948]] і 1950 гг.
 
ПасьляПасля вайны Бёль працягваў пісаць, паралельна працуючы ў розных месцах. Ён таксама працягнуў навучаньне ў Кёльнскім унівэрсытэце. У гэты час сям'я жыла ў асноўным на заробак жонкі. Першыя аповяды Генрыха Бёля былі надрукаваныя ў [[1947]] годзе.
 
З [[1970]] да [[1972]] гг. Бёль узначальваў [[Нямеччына|нямецкі]] [[ПЭН-Цэнтар]], а з [[1971]] да [[1974]] гг. быў прэзыдэнтам міжнароднага [[ПЭН-Цэнтар|ПЭН-Цэнтру]].