Трэнчын: розьніца паміж вэрсіямі

Места мае доўгую гісторыю. На скале, што месьціцца ў цэнтры места, знаходзіцца тыповы [[Сярэднявечча|сярэдневяковысярэдневечны]] [[замак]], збудаваны ў [[1069]] годзе нашае эры. Трэнчын вядомы лацінскімі надпісамі пра перамогу другога рымскага легіёну над германскімі плямёнамі, датаванымі [[179]] годам. Гэтыя надпісы, што маюць назву [[Лаўгарыцыё]], зьяўляюцца самым паўночным сьлядом прысутнасьці рымскіх жаўнераў у Цэнтральнай Эўропе.

Летапісы ўпершыню згадваюць Трэнчын у [[1111]] годзе, аднак места існавала й раней. Галоўная вежа замку паходзіць з [[11 стагодзьдзе|XI ст.]] У [[1275]] годзе Трэнчын пераходзіць да ўплывовага [[Гісторыя Вугоршчыны|вугорскага]] феадалуфеадала Пятра Чака. У перыядпэрыяд з [[1302]] па [[1321]] год замак служыў прастолам ягонаму сыну — [[Матуш Чак|Матушу Чаку]] ({{langМова-sk|Matúš Čák}}, {{langМова-hu|Máté Csák}}), магутнаму кіраўніку, які кантраляваў землі Славаччыны ў вайсковым і палітычным адносінах.

У [[1412]] годзе Трэнчын атрымаў права [[Вольнае каралеўскае места|вольнага каралеўскага места]]. У [[1790]] места й замак згарэлі ў вялікім пажары. З другой паловы [[19 стагодзьдзе|XIX ст.]] Трэнчын становіцца буйным прамысловым местам рэгіёну рэгіёне сярэдняга цячэньня Вагі.